"Biz tanıştıktan sonra kendimi daha iyi hissetmeye başladım. Hayatın güzel olduğunu fark ettim, veya onun sayesinde güzelleşiyordu. Bu konu hakkında düşünmeyeceğim, o ve arkadaş grubuyla o kadar iyiydik ki... Hiç bitmeyen bir hikâyenin kahramanlarından birisi gibi hissediyordum. Anlıyor musun Siri?"
"Ne hakkında konuşuyoruz?" gözlerimi hafifçe devirerek omuzlarımı silktim.
"Boşversene. Kalbim yine içinde durduğu kafeste çekilmiş köşesine, gözleri dolu dolu. Birazdan dökecek bütün acıları göğüs kafesime, rimelleri akacak yine içime. " gülümsemeye çalışırken telefonun ekranına düşen gözyaşı damlasına baktım ve bulanıklaşan görüşümle iç çektim. "Geçmiş çok acıtıyor Siri."
