16. BÖLÜM

5K 312 131
                                    

Luhan ve Minseok uzun süredir oyun oynuyorlardı. Luhan canı sıkılmış bir şekilde homurdanarak arkasına yaslandı ve elindeki kolu bıraktı.

"Bilerek mi yapıyorsun?" dedi hizmetçiye bakarak.

"Neyi bilerek yapıyorum?"

"Sürekli beni yeniyorsun, eğer benimle öpüşmek istemiyorsan söylemen yeterli.."

Hizmetçi derin bir nefes alıp arkasına yaslandı, gözlerini devirip dudakları ısırıyordu. Bir süre içinden sayıp sakinleştikten sonra konuştu.

"Ben de aynı şeyi düşünüyordum. Eğer bana öğretmek istemiyorsanız bunu yüzüme söyleyebilirsiniz zaten her şeyi çekinmeden söylüyorsunuz bu zor olmasa gerek. Hiçbir zaman yenilmek için bu kadar çaba harcamadım."

"Dediğin gibi istemesem bunu çekinmeden yüzüne söylerim böyle oyunlara gerek duymam. Gerçekten yenilmek için mi uğraşıyorsun?"

"Sizinle ilk defa oynamaya başladığım andan itibaren tek yaptığım yenilmek için insanüstü çaba sarf etmek.. Buna rağmen hala nasıl yenilmeyi başarıyorsunuz anlamıyorum.."

"Sen beni mi küçümsüyorsun?"

"Hayır, öyle değil, sadece gerçekleri söylüyorum." Hizmetçi olumsuz anlamada iki elini sallayarak konuştu.

"Buna inanamıyorum, bir hizmetçi beni küçük görüyor. Ben sadece bu lanet bilgisayar oyunlarını sevmiyorum, eğer dışarıda seninle futbol ya da basketbol oynasam beni yenme şansın yok. Ben hareket adamıyım böyle oturarak bir şeyler yapmayı sevmiyorum."

"Sevmiyorsanız neden oynuyorsunuz ki?"

"Çünkü bu odada yapacak daha iyi bir şey yok, canım sıkılıyor o nedenle.. Beni küçük görmene dayanamıyorum kalk çıkıyoruz."

"Sizi küçük görmüyorum sadece bilgisayar oyunlarında iyi değilsiniz.. Nereye gidiyoruz?" diye sordu Luhan'ın arkasından giderken.

Luhan arabasının anahtarını alıp hızla çıktı odadan, merdivenleri inerken hizmetçi de onu takip ediyordu. Evin dış kapısına geldiklerinde hizmetçiye bakarak konuştu.

"Yürü gerçek bir maç yapacağız bakalım bu sefer de beni yenebilecek misin?"

"Ya sizi maçta da yenersem ne olacak?" dedi hizmetçi ayakkabılarını giyerken.

"Demek beni yenebileceğini düşünüyorsun?" diye yamuk bir şekilde sırıttı Luhan ardından ekledi.

"Eğer beni yenersen ne istersen onu yapacağım.."

"Gerçekten yapacak mısınız? Ya yenilirsem ne olacak?"

"Yenildiğinde beni küçük görmemen gerektiğini anlayacaksın!" dedi Luhan arabasının kapısını açıp direksiyona otururken.

"Sadece öğretseniz olmuyor mu? Neden bu saçmalıkları yapmak zorundayız ki?" diye kendi kendine söylendi hizmetçi. Arabaya binip birlikte evden uzaklaştılar.

***

Yixing alışverişten döndüğünde ev boş gibiydi ortada kimse görünmüyordu, mutfağa gidip yemek hazırlamaya başladı. Bir süre sonra arkasında duyduğu ses ile döndü ve misafiri gördü.

"Yüzünüze ne oldu?" diye sordu hayretle. Misafir hizmetçiye yaklaşma ya da taciz etme girişiminde bulunmadan masaya oturdu.

"Luhan biraz hırpaladı beni."

"Ne? Ne zaman? Nerede?" Yixing şaşırmış bir şekilde sordu, evde olan şeylerden haberi olmaması şaşırtmıştı onu.

"Dün gece, burada mutfakta.." dedi adam canı sıkkın bir şekilde.

EV SAHİPLERİ VE HİZMETÇİLERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin