EV SAHİPLERİ VE HİZMETÇİLERİ

17. BÖLÜM

Luhan tutkulu bir şekilde öpüyordu hizmetçiyi, kendini öyle kaptırmıştı ki hizmetçinin kendini çekmek istediğini zor fark etti. Zorlukla dudaklarını ayırdıktan sonra baktı karşısındakinin gözlerine, ama hala kolları hizmetçinin vücudunda sarılıydı.

"B-ben nefes alamadım.." dedi Minseok nefes nefese bir şekilde. 'O kadar uzun süredir mi öpüyordum,' diye düşündü Luhan, oysaki ona çok kısa gelmişti.

"Burnun ne için var, neden nefes almadın?" dedi Luhan gözlerini kısarak.

"Ben çok heyecanlandım, nereden nefes alacağımı unuttum," dedi Minseok çekinerek.

Luhan karşısındaki adamın sevimli itirafı karşısında kendisini tutamamış ona sarılmıştı. Bunu fark etmeden yapmıştı ve kendine geldiğinde birden çekildi, hizmetçinin onu etkilemesine izin vermemeliydi, sürekli kontrolünü kaybedemezdi.

Kendisi gibi şaşırmış olan hizmetçiye bakıp konuştu bozuntuya vermeden "İlk derse göre baya iyiydin aferin anlamında sarıldım.." dedi ve hizmetçinin omzuna hafifçe dokunup "İyiydin.. İyiydin.." diyerek odanın diğer köşesine doğru yol aldı. Arkasın döner dönmez suratı 'lanet, neden yaptım bunu?' ifadesine bürünmüştü.

"Gerçekten iyi miydim?" diyerek hizmetçinin arkasından gelmesi de işi zorlaştırıyordu. Suratını düz ifadeye getirerek arkasını döndü ve koltuğa oturdu.

"Evet, fena değildi.."

"Öğrendim mi şimdi, bitti mi?"

"Öğrendin demedim, ilk sefer için iyi, fena değil.. Daha çok pratik yapmalısın.."

"Pratik?"

"Evet pratik.. Ne kadar çok öpüşürsen o kadar iyi öğrenirsin.."

"Sizinle mi yapacağım?" diye çekinerek sordu hizmetçi.

"Başka pratik yapabileceğin birisi varsa onunla yapabilirsin.." dedi Luhan bozulduğunu belli etmemeye çalışarak.

"Başka kimse yok.. Kiminle yapabilirim ki?"

"Eh, mecburen ben yapacağım o zaman. Bir kere başladık devam etmeliyiz. Ama bunu sadece ders olarak düşün, aklına başka şeyler gelmesin.."

"Onu biliyorum zaten, siz ders olduğunun hep farkında ve sakinsiniz, bense ders olduğunu bilmeme rağmen heyecanlanmama engel olamıyorum.." diye mırıldandı kafasını eğerek Minseok.

Luhan bunların doğru olmadığını bilse de ses çıkarmadı, hizmetçinin bu konularda bilgisiz olması işine geliyordu. Onun söylediği ve yaptığı saçmalıkları fark etmiyordu, ama bu kadar dürüst davranıp tüm hissettiklerini söylemesi Luhan için iyi değildi, daha ne kadar kendisini tutabilir bilmiyordu.

***

Yixing akşam yemeğini hazırlamış ev sahibinin gelmesini bekliyordu, mutfakta onunla birlikte oturan adama döndü.

"Bugün neden hep buradasınız? Hiçbir şey de yapmıyorsunuz."

"Ban yardım et Yixing.. Minseok'un o odadan çıkmasını sağlamalısın," dedi çapkın misafir sevimlice hizmetçiye gülümseyerek.

"Bunu yapmam mümkün değil, neden görür görmez üzerine atladınız ki?"

"Üzgünüm o zaman yapacaklarım için, kimse bana yardım etmezse ben de kendi yöntemimi kullanırım.." dedi adam ayağa kalkıp odadan çıkarken.

Yixing hiçbir şey anlamamıştı, öylece arkasından boş boş bakarken kapı çaldı. Gelen ev sahibi olmalıydı, misafiri boş verip kapıya yöneldi.