Effettivo ( Gerçek ) Bölüm 5

52 20 3
                                    

(Hikayeyi bu sarki ile dinlemenizi tavsiye ederim yavaşça iyi dinlemeler)

Hava soğuktu ve yollarda biraz buzlanma vardı bu yüzden arabayla yavaş ilerledim ve 2 saatin sonunda eve vardım ev soğuktu hemen gidip sömineyi yaktim bu sırada da hemen yukarı çıkıp üstümü değiştirip kalın bir şeyler giydim ev haliyle sessizdi ve hava kararmaya başlamıştı bile çoktan tam oturacakken telefon çaldı.
"Doktor Lecter. "
"Eve vardın mı?"
"Evet uzun sürdü ama geldim ."
"Üşüdün mü ?"
"Biraz ." sesi sakin olsa da soğuk geliyordu
"Isınmaya çalış."
"Siz nasılsınız?"
"İyiyim."
"Peki yarın görüşürüz."
"Görüşürüz. " diyerek telefonu kapattık.

Dışarıda kar yağmaya başlamıştı ev de yavaş yavaş ısınıyordu mutfaktan bir kadeh kırmızı şarap alarak pencerenin önüne geçtim. Hannibal'ın bana verdiği beyaz gülü kokladım ondan bir şeye sahip olmak beni mutlu ediyordu dün onunla birlikte hiç unutamayacağım bir gün yaşamıştım. İnsanlar imkansızı ne kadar çok seviyor

İmkansız diye bir sey yoktur .
Çünkü 'imkansiz' kelimesinin içinde bile 'imkan' vardır." der Audrey Hepburn

Ne kadar güzel söylemiş Hannibal için bir imkan var dı. Alana ile araları iyi değildi ayrilsalar aslında çok da üzülmezdim tabiki de böyle bir durumda üzülmüş gibi yapıp Alana'nin yanında olacaktım ama yine de bir fırsatım olacaktı ona yaklaşmak için yavaşça güle eğilerek fısıldadım
"Sence o şaraptan bir daha içer miyim ?"

Yarın çok yoğun bir gün olacaktı bu yüzden son bir defa daha gülü koklayıp yatağa gittim .

Her zamanki gibi sabah erken kalkıp hazırlandım dışarısı dünden daha soğuktu bu yüzden kalın giyindim tam hazırlanmam bitmişti ki kapı çaldı gelen Bruce'du ve yanında benim bir tanelerimi getirmişti onları çok özlemiştim beni görünce hemen üstüme atladılar onlara doya doya sarıldım beni bıraksalar onlarla bütün gün böyle kalabilirdim ama gitmem gerekiyordu ayağa kalktım ve zor da olsa evden çıkıp arabaya bindim yollar biraz kaygandi bu yüzden akademiye normalden biraz daha uzun sürede gittim . Her zamanki gibi ekip toplanmıştı bu gün mutluydum ve mutlu bir giriş yaptım.

"Nabersiniz millet ?"
"Özlettin kendini ." dedi Beverly Jimmy ve Brian'nin da yüzleri gülüyordu güne güzel başlamıştık. Jack daha gelmemişti birer kahve alıp sohbet etmeye başladık.

"Tatiliniz nasıldı?" diye sordum
"Her zamanki gibi Alice sadece 2 gün tatil yapabildik ." dedi Jimmy
"Neden ?"
"Bazı arkadaşlar ayrıldı bu yüzden de açığı kapatmak amaçlı geldik ."
"Sizin adınıza çok üzüldüm koca bir dönem hepiniz çok yoruldunuz. " Tam bu sırada Hannibal geldi .

"Merhaba doktor Lecter " dedik hepimiz o da hepimize merhaba dedi ve bir sandalye çekip masada yakin bir şekilde yanıma oturdu tabiki bu ekibin gözünden kaçmadı biraz yana kaydım Beverly Hannibal'a dönerek
"Bizde tam Noel de neler yaptığımızı konuşuyorduk Hannibal. "
"Eğlenceli bir konuya benziyor ." diyerek güldü
"Sen neler yaptın Alice?" diye sordu Jimmy
"Ben bu yıl Italyadaydim bir arkadaşım davet etti ."
"Senin tatilin hepimizinkinden güzel geçmiş anlaşılan." diyerek güldü Brian
"Bakin bence bir gün bende buluşalım hem kafa dağıtmış oluruz özellikle de siz üçünüz tatilde yapmamışsınız hafta sonu sizleri bana bekliyorum film izleriz sohbet ederiz eğleniriz. "
"Aslına bakarsan mükemmel bir fikir Alice. " dedi heyecanlı bir şekilde Beverly
Hannibal'a dönerek
"Eger sizin de işiniz yoksa doktor sizde gelin ."
"Bilemiyorum ."
"Lütfen!"
"Peki ." Bu sırada içeriye Jack girdi hali komikti üstü ıslanmışti kar yüzünden ve baya sinirli gözüküyordu
"Ne oldu Jack."
"Hiç sorma gelirken kayıp düştüm inana biliyor musun koskoca FBI akademisinin önüne tuz dökmemisler. " Hepimiz yüksek bir seste gülüyorduk anlattığı Jack'in kendine bile komik gelmişti ayağa kalkarak yanına gittim .

CENNETTEN  KOVULUŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin