CENNETTEN KOVULUŞ

Eyes are distracting ( Gözler dikkat dağıtır ) Bölüm 4

Hannibal ile birbirimize bakarak içeri yürüdük sahnenin tamamı koparılmış kırmızı gül yapraklarıyla kaplanmisti sahnenin tam ortasında sari sacli bir kadın yukarıdan asılmış duruyordu göğüs kafesi boydan boya kesilmiş ve kalbi çıkarılmıştı ellerinde bir buket papatya ve tam ortasında kızın kalbi, kızın başı öne doğru eğilmiş ve gözleri bağlanmıştı. Şaşırarak
"Tanrım,çok güzel!" bir cinayet bile olsa yapılan işin estetik ve heyecan verici bir yani vardı. Daha önce gördüğüm hiç bir cinayete benzemiyordu...

"Çok güzel olan nedir Alice?"diye sordu Hannibal
"Cinayet elbette kötü birsey fakat yapılan iş çok etkileyici verdiği heyecanı hissetmiyor musun ?"diyerek ona baktım
"Üzgünüm bende senin yeteneğin yok."diyerek gülümsedi
"Rica etsem doktor biraz izin verir misiniz tasarım yapmam lazim."
"Tamam"diyerek dışarı çıktı.
Gözlerimi kapattım...
Bu benim tasarımım.
Öncelikle boğarak öldürdüğüm kızı getirdim ve sahnenin tam ortasına koydum omuzlarından kanca geçirdim sahnenin ışık sisteminin olduğu kisma ciktim burasi sahne icin ışık ve sesin ayarlandı yerdi omuzundaki kancalari uzatarak tavana dogru cektim ve bagladim asagiya inip kiza ulasmak icin sahnenin ortasina bir merdiven koydum yavaşça göğüs kafesini kestim ve titiz bir şekilde kalbi cikardim.

Kanin tamamen yere akmasına izin verdim aşağıdan papatya buketini alarak kızın ellerine tutturup ip ile boğazından geçirerek güzel durması için ellerini bagladim,aşağıdan bir bez alip kızın akan kanına batırdım tekrar yukarı çıkıp kızın gözlerini bağladım ve aşağıya indim. Kızın akan kanının altına beyaz gül demeti koydum böylece kan bütün beyazligi kırmızıya dönüştürecekti ,bütün sahneyi kan ile yıkadım yer tamamı ile kirmiziydi sahnenin tam üst tarafında olan ışiklarin oraya tekrar çıktım tamamıyla parçaladığim kırmızı gulleri bütün salona döktüm temizliği yaptıktan sonra koltuğa oturup izledim
Bu benim tasarımım...

Gözlerimi açtığımda burnumdan bir şeylerin aktığını hissettim elim ile dokunduğunda ise kan vardı,o an için beynimde şimşekler çaktı Garrett Jacob Hobbs ve  Jimmy Clark'ın kanlarinin elimde oldugunu gördum basimi kaldırdığımda ise kizin yerinde Abigel vardı. Koşarak salondan çıktım herkesin içinden burnumu tutarak geçtim elimden kan damliyordu
"Alice ne oldu!"
Arkamdan sesleniyorlardi
Tuvalete girip kapıyı kitledim
Burnum çok kaniyordu kanı durdurmakta zorlaniyordum lavabonun tamamı kan olmuştu ellerimde öyle
"Alice lütfen kapıyı acar misin ?"dedi Hannibal sakin ses tonu ile 1 dakika sonra ise kapı kırıldı, kıran kişi Hannibal'di aynada göz göze geldik hemen beni çevirip burnuma baktı
"Pamuk getirin" şok içindeydim ve kendimi bıraktım...

Gözlerimi açtigimda yine hastanedeydim Hannibal yanımda oturuyordu
"Hey! İyi misin ?"
"Evet iyiyim,ne oldu?"
"Burnun kaniyordu,tuvalete gidip kapıyı kapattın acmayinca kapıyı kırdım suratının yarısında kan vardı ve titriyordun yüzünü tutum sonra kendini bıraktın."
"Üstündeki kandan dediklerini düşününce iyi anlıyorum "
"Orada ne oldu Alice ?"
"İyileştiğime göre burdan cikmak istiyorum."
"Kıyafetlerin kan olmuştu bende sana kıyafet getirdim,koltukta."
O odadan çıkınca ayağa kalktım ve getirdiği kıyafetlere baktım
"Bunlar Alana'nin kıyafetleri!" dedim. Derin bir nefes alarak kıyafetleri giydim kapiyo hızlıca açıp çıktım
"Hadi gidelim"
"Nereye?"
"Abigel'i görmem gerek"
Aşağıya inip arabaya bindik ve Abigel'in yanına gittik odasının önüne geldiğimde derin bir nefes aldıp iceri girdim. İçeride yoktu
"Abigel, hayır hayır hayır!" onu orada göremeyince aklımı kaçıracak gibi oldum bir yandan ağlıyor bir yandan da Abigel'i bulmaya çalışıyordum koşarak arka bahçeye gittim,Hannibal da arkamdan kosuyordu bahcedede kimse yoktu tam o sırada arkadan biri
"Alice"dedi arkamı döndüğümde Abigel bahçenin girişinde bana bakıyordu koşarak ona sarıldım
"Ben seni çok merak ettim,hangi cehennemdeydin Abigel?"
"Sen iyi misin Alice?"
"Ben,ben iyiyim, birseyin yok değil mi?"
"Hayır yok ama iyi gözükmuyorsun,Hannibal onun nesi var?" Hannibal elini omzuma koyarak
"Alice hadi gidelim bak Abigel korkuyor" Abigel'e baktığımda gerçekten endiselenmis görünüyordu
"Tamam gidelim" beni arabaya bindirdi bu sefer o kullanıyordu beni eve kadar götürdü bense sadece dışarıya bakıyordum. Araba durdu eve gelmiştik
"İyi misin ?"
"İyiyim doktor." biraz durdum
"Bu gün bir işiniz veya da hastanız var mı?"
"Hayır yok " ona doğru dönerek
"Benimle kalir misin ?" diye sordum
Derin bir nefes alarak
"Peki"dedi. Arabadan inip eve doğru gittik,kapıyı açınca her zaman olduğu gibi kopeklerim mutluluktan üstümüze geldi,çantamı bırakıp onlara mama koymaya gittim geldiğimde Hannibal ayakta bekliyordu
"Lütfen doktor üstünüzü çıkarın ve rahat edin ne de olsa ilk defa gelmiyorsunuz." dediklerime uyup üstünü çıkardı ve geçip koltuğa oturdu ben de bu fırsatta üst kata çıkıp Alana'nin kiyafetlerinden kurtuldum aşağıya indiğimde koltukta kedileri seviyordu. Tatlı  bir görüntüydü.
Mutfaktan bardaklara şarap koyup ona götürdüm almakta biraz tereddüt etti.
"Merak etmeyin şuan iyiyim , ayrıca şarabı seviyorsunuz diye... "
"Evet şarabı seviyorum."
Bende yanına oturdum ve somineyi izledik bir süre
"Ne gördün?"
"Düşündüm de ikimizde acıktık hadi yemek yapalim." diyip mutfağa gittim. Arkamdan geldi .
Cekmeceleri karıştırıyordum.
"Tanrım nerde bu ,ah sanırım buldum."
"Ne buldun?"
"Size önlük." arkamı dönüp yarım önlüğü üstüne tuttum
"Sen önden tut ben bağlarım." diyip arkasina geçip önlüğü sıkıca bagladim hızlı nefes alıyordu,bu hoşuma gitmişti.
"Bitti, ben malzemeleri çıkarayım"
"Ne yapacağız?"
"Hmm " gerçekten de ne yapacaktık sonra aklıma makarna geldi
"Carbonara soslu makarna olur mu?" gülümseyerek
"Olur."dedi
Birlikte önce makarna hamurunu yaptık sonra da sosunu yemek bittiği zaman hava çoktan kararmisti o mutfakta makarna ve sosu karıştırırken bende masayı kurdum ,iki tane de mum yaktim her sey çok güzel gözüküyordu,tabakları alıp masaya geçtik karşı karşıya oturunca bir heyecan oldu içimde şuan sadece ikimiz vardık ev sessizdi daha iyisi Alana yoktu.

"Başlayalım hadi." yemeğe basladik makarna gerçekten güzel olmuştu ,yavaş yiyerek onu izliyordum o bana farklı hissettiriyordu,sebebini anlamiyordum . Yemeği bitirdikten sonra kaldırdık bana mutfağı toplamam da yardım etti sonra birer kadeh daha şarap alıp koltuğa oturduk düşündüm ve
"Benimle yukarı gel ,üst kata! " dedim şaşırdı ama karşı çıkmadı yukarı çıktık yatağın yanına gitti.
"Ne yapıyorsun?" diye sordum
"Şey ben!"
"Balkonda oturalım." kizarmisti sanki
Balkona geçip oturduk . Derin bir nefes alarak anlatmaya başladım.

"Orada zihnimde sarkacın sallanmasına izin verdim ve olayı canlandırdım,gözlerimi açtığımda burnumdan birseyin aktığını hissettim , dokunduğumda elimdeki kani gördüm. O an Garrett Jacob Hobbs ve Jimmy Clark'in kanını ellerimde gördüm kafamı kaldirdigimda ise kizin yerinde Abigel vardı." bunlari söylerken çok zorlandım dikkatlice beni dinliyordu

"Daha önce gördüğüm hayalleri kimseye anlatmadım Hannibal!"
"Seninle sanki çok uzun yıllardır tanıyormuşum gibi konuşuyorum."

"Öyledir... insanlar birbirlerini anladıkları zaman,içinden geldiği gibi rahat konuşurlar."dedi bana
"Bir birimizi anlıyor muyuz?" diye sordum
"Bilmem ,sen söyle anlıyor muyuz?"
"Cevabını bilsem sormazdım!"diyerek güldüm

"Daha önce kimseye ailemden bahsetmedim Alice!" tekrar ona döndüm
"Neden bana söyledin?"
"Bilmiyorum."

İşte o an göz göze geldik

"İmkansız dedi gurur.
Riskli dedi tecrübe.
Mantıksız dedi mantık.
Yine de denemeye değer dedi kalp.

"Bilmediğim bir şarkının delice dilime dolanması gibiydi ona olan hislerim ne olduğunu söyleyemezdim ama sürekli aklımdaydı..."