Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dürüstçe söylenemeyen sözler daima tüfeğin ucundadır ve dudaklar her aralandığında göğüsteki ritim,vurulucakmış gibi yükselir.
" Kim roesia...Yanıma gel tatlım"sıramdan dikkatlice sıyrıldım ve ders çalışanların arasından ilerledim.Bayan Nara 30'lu yaşlarında marjinal bir kadındı,saçlarının yarısı mor kalanı ise pembeydi.Dolgun dudağı ve burnun ucuna düşen gözlüğü ile cidden bu okulda farklı bir tip'ti.Yinede eğitimini beğenirdim tek tek anlattır strese sokmazdı.
Ona yaklaştığımı gördüğümde eliyle yanındaki sandalyeyi işaret etti.Sınıfta çalışma saatinden dolayı çıt çıkmıyordu.
" Bu sınıfta yetenek sınavına girecek biri vardı o sendin değil mi?" Başımı hafifçe salladım,gözlerim masada dolanıyordu.
" ne kadar süren kaldı yani,seul dışını deneyecek misin?" Gözlerimi masadan,gözlerine çektim.Sanırım canı bu suskun sınıfa sohbet etmek istiyordu?
" En yakın gireceğime 2 ay var.Vakitim hangi üniversiteye girmeye yeterse ama,bazen tarihler çakışıyor" dudağımı birbirine vurdum.
Başını anladım anlamında salladı,ardından dudaklarına tebessüm yayıldı.
" Aslında Yonsei üniversitesin'de tanıdığım bir profesör var kendisi işinde iyi"
Tek kaşım hafifçe havalandı merakla.
Ses tonunu bir tık kısmış."Şuanki durumunu analiz etmesi için ondan rica isteyebilirim" dediğinde gözlerim büyüdü,dudağıma yayılan anlamsız gülümsemeyle konuştum hızla
" cidden mi? Aslında çok yararıma dokunur neticede Üniversite öğretmeni..yinede bunu niçin..?" Sesim sona doğru tereddütle kısarken gülerek elini omzuma koydu
" nasıl ne demek? Öğrencimsin ve öğretmenlerin imkanı oldukça öğrencilerine yardım edip,eğitimini iyileştirmeli"
İstemsizce utanarak elimi saçıma attım,göz ucuyla baktım " Bunu daha önce sana söylemeliydim ancak kendisi çok meşguldü ve yakın değildim"
Başımı iki yana salladım" Teşekkür ederim"
" Ne demek..şimdi yerine geç ben daha sonra sana mesaj atarım bu konuda" minnetle baktım yerimden kalkarken.Kaçamak gözlerle yerime geri ilerlerken 32 diş sırıtıyordum çünkü bu gerçekten benim için değerli bir fırsattı.
Kurslara,eğitimlere gitsemde yonsei gibi bir üniversitenin profesörü ile görüşebilecek olmak benim seviyede birisi için harikaydı.
