YARIM KALAN HAYAT

3. BÖLÜM

" Murat" şokla Murat'a seslenince Murat bana bakıp yüzümü görünce kaşlarını çatarak eve baktı. Hızla arabadan inip eve doğru koşucakken ne zaman yanıma geldiğini bilmediğim murat beni tuttu. Kolları arasında çırpındım.

" bırak bırak dedim sana. Murat bırak beni ondan sadece bu ev kaldı onunda gitmesine izin veremem. Murat bişey yap yalvarırım bişey yap Murat o gitti bu ev ondan kaldı Murat bişey yap" göz yaşlarımdan bulanık görsemde çırpınmaya devam ettim. Murat Ardalara bişey derken dikkati dağılıp kollarını gevşetti. Kolunu ısırıp Murat'an kurtulur kurtulmaz koşarak evin kapısına gidip hızla anahtarla kapıyı açarak içeri girdim arkamdan bağıran Muratları umursamadan mutfağa gittim alevler oradan yükseliyordu. Mutfağa yaklaşınca yangının arka bahçeden başladığı belli oluyordu anlamadığım tek şey arka bahçeden mutfağa yangın nasıl sıçradı. Zaman kaybetmeden elime gelen ilk örtüyü iyice ıslattım yatak odasına girip camı açıp kapıyı kapattım elimdeki ıslak örtüyü kapının altına koyup duman girmesini önledim. Yatak odasından aldığım battaniyeyi banyoda ıslatıp mutfağa tekrar girdim. Battaniyeyi yanan masanın üstüne atıp tutuşan perdeyi elim yansada tuttuğum gibi çekip yere atarak üstüne bastım o söndüğünde derin bir kapın içine su doldurup masanın üstündeki battaniye döktüm. Dumandan dolayı deli gibi öksürürken camdan gördüğüm kadarıyla Muratlar bahçedeki yangını söndürmeye çalışıyordu muhtemelen yangının eve sıçradığını fark etmemişlerdi.
MURATTAN:
Arka bahçede yangını söndürmeye çalışırken mutfağın cam kapısı gözüme takıldı. Ayça mutfaktaydı ve mutfaktan alevler yükseliyordu.

"AYÇA" Bağırıp cam kapıya koştum camı kırmaya çalışırken bağırdım.

"AYÇA ÇIK ORDAN AYÇA" Ayça öksürerek dolaptaki yangını söndürmeye çalışıyordu. Sonunda camı kırıp içeri girince Ayçanın ayakta zor durduğunu fark ettim. Yanına koşup Ayça düşücekken son anda tutup kucağıma aldım hızla kırdığım kapıdan dışarı çıkıp yangının biraz uzağında Ayça'yı yere yatırdım. Nabzına bakıp nefesini kontrol ederken itfaiye gelmiş yangına müdahile ediyordu. Ambulans gelinceye kadar yangın sönmüştü. Sağlık görevlileri Ayça ya oksijen maskesi takıp ambulansa alıp müdahile etmeye başladılar. Eymen komutanla Arda yanıma gelip destek olmak istercesine omzumu sıvazladılar. Yanımıza itfaiye görevlisi gelince ona döndük.

" yangın söndü soğutma işlemi bitti şimdi tutanak için araştırılma yapıcağız"

" yangın nasıl çıkmış?"

" elektrik yada doğal gaz değil. Yangın bahçede başlamış. Şunu söyleye bilirimki yangın bilerek çıkarılmış. Bahçeden mutfağa sıçraması imkansız. Ağaçlarla mutfak arasında mesafe var ayrıca alevin girmesi için hiçbir yer yok. Muhtemelen bunu yapan kişi önce ağaçları yaktı sonrada bir şekilde içeri girip mutfakta yangını çıkardı" görevli yanımızdan giderken ben düşünüyordum.

" anlamıyorum kim yapmış olabilir. Ayça etliye sütlüye karışmazki" Eymen komutan omzumu sıktı.

"şimdi bunları düşünme. Elbet buluruz bunu yapanı" tabiki bunu yapanı bulucaktım işte o zaman elimden kimse onu alamıyacaktı. Ambulansın kapısı açılınca oraya baktım zaten dibindeydik. Görevli bize bakıp konuştu.

" oksijen takviyesi yaptık şimdiye kadar uyanması lazımdı. Her ihtimale karşı hastaneye götürüncez" endişeyle ayçaya baktım tam ambulansa binicekken görevli izin vermemiş kapıyı suratıma kapamıştı. Koşarak arabaya bindik ambulansın önünü  korna çalarak açarken sinirle direksiyona yumruk attım.

" kim lan kim yapar bunu kim" yanımda oturan Eymen uyararak konuştu.

" Murat sakin ol ev fazla zarar görmedi kullanılır halde" komutanım olmasını umursamadan sinirle ona bakıp yola geri göndüm.