je zou maar trans zijn

hoofdstuk 4: de man

April schrok zich dood door de enge man, maar voor ze kon weg rennen pakte hij haar hand vast en sleurde haar mee naar binnen. April probeerde te gillen maar ze maakte geen kans, de man nam haar mee naar de kelder van de patatzaak, in de kelder rook het muf en april zag overal spinnenwebben. De man keek april vragend aan en begon zich voor te stellen: " hallo ik ben harry, wat kom jij hier doen?" Harry had een akelige en schoren stem, april was verbaasd omdat zei juist de gene zou moeten zijn die de vragen had, maar ze was in schock. Ze kon niet meer praten en het voelde alsof de tijd stilstond, de man ging door met praten over zich zelf maar april merkte iets op. De man had het zelfde plekje op zijn arm als april, de zelfde kleur ogen en de zelfde haar kleur. Op het zelfde moment merkte harry ook de overeenkomsten op en was stil, in de kelder was het zo stil dat je de Muisen over de vloer hoorde lopen en het lek in het plafond hoorde lekken. Er viel een Druppel en even later viel er weer een druppel, april was aan het nadenken en de gedachtes stopte maar niet. Hoe kon het dat ze man en zei zo erg op elkaar leken, was het toeval? Dat kan toch toch niet? April begon zich ook voor te stellen en voelde zich om de een of andere reden op haar gemak. Na een tijdje met de man te hebben gepraat vroeg april eindelijk: "waarom heeft u mij mee naar binnen gebracht?" En de man antwoorden: " ik zag je bibberen in de kou en het is gevaarlijk als je zo laat in het donker nog alleen op straat bent, het was niet de bedoeling om je te laten schrikken." April keek opgelucht, ze was zich rot geschrokken maar toen bedacht ze in eens " nee kut ik moest al lang thuis zijn, ik heb morgen school!" En ze raakte in paniek. De man zei dat het veel te gevaarlijk is om nu nog naar huis te fietsen, en bood april aan om de nacht bij hem thuis door te brengen. April wist niet wat te doen maar omdat ze zich zo veilig bij hem voelde ging ze mee, het was niet alsof ze een anderen keus had. Na een tijdje reiden kwamen ze aan bij het huis van Harry. Toen april het huis binnenkwam had ze niet verwacht wat ze zag, het huis was heel knus ingericht en had een lekkeren geur, het ruikte een beetje naar verse koekjes. April verkende het huis veder terwijl de man wat te eten en drinken voor april klaar maakte, april zag op een klein krukje een boek ligen met daarop een foto lijstje, in het foto lijstje was een foto van een geboorte kaartje. April vroeg aan de man waarom dit in zijn huis stond, de man kreeg tranen in zijn ogen en vertelde april dat hij ooit een keer iets had gedoneerd toen hij dronken was maar dat er 2 vrouwen zijn donatie ook echt hebben gebruikt Hij kreeg van het ziekenhuis dit kaartje op gestuurd waar informatie over zijn kind op stond maar tijdens het bezorgen was het kaartje beschadigd. Harry wou graag zijn kind ontmoeten maar dit was onmogelijk, april herkenden zich in dit verhaal omdat ze nooit haar vader kan ontmoeten en zonder dat ze er over na denkt begint ze ook haar verhaal te vertellen. Na een tijdje met elkaar ge praat te hebben keek april op haar telefoon en zag dat het al 02:58 was, ze was niet bewust dat ze zoveel hadden gepraat dat ze tijd was vergeten. Harry keek ook op de klok en voelde zich schuldig dat hij niet op de tijd had gelet. Hij bracht april naar boven en gaf haar wat kleding die ze kon gebruiken als pyjama. Harry bracht april naar zijn kamer zodat ze in een bed kon liggen omdat hij geen ander bed had, in Harry's kamer was er een klein schattig nachtlampje aan in de vorm van een dier, ook was het er lekker warm net als de rest van het huis en knus. April wou niet dat harry op de grond zou moeten slapen en bood aan dat zei op de bank/grond zou slapen maar harry wou er niks van horen, hij stond er op dat april het bed mogt. April besefte dat ze mee moest gaan met Harry en dat ze hem niet om kon praten, harry gaf april een knuffel en ging de kamer uit. April voelde zich veilig maar ze wist dat er iets niet goed is...