35. Zijn kant.

159 24 5
                                    

Hoofdstuk 35. Zijn kant.


Ik kijk nieuwsgierig naar het persoon dat om het hoekje kijkt. Ik glimlach.  'Laat Reve nu gaan of ik zorg dat jullie ook Poisoned worden'. Zegt Clay en hij komt binnen met een driehoekig flesje paar spul. Het Poison. Clay? Hij wil mij redden? Kian en Dylan kijken doods bang naar het Poison. Allebei hetzelfde gezicht.  Ik sta op en ik loop voorzichtig tussen Kian en Dylan door. Ik ga naast Clay staan.

'Reve, hoe kan je al deze dingen toestaan'? Vraagt Kian. Ik kijk hem strak aan. 'Kian, meen je deze nou echt'? Vraag ik. 'Ik wil jullie twee niet gelijk elke ochtend zien als ik wakker word'. Zeg ik en ik draai mij om. Ik loop met Clay de trap af. 'Bedankt, je was echt net op tijd'. Zeg ik tegen Clay. Hij glimlacht. 'Dus jij heb Elijah Poisoned gemaakt'? Vraagt hij. Ik knik. 'Ja, maar het was eerlijk gezegd eerder door hem'. Zeg ik.

Clay kijkt mij aan en glimlacht een beetje. 'Reve, ik ben echt trots op je'. 'Dat je dat aandurft, ik had nooit gedacht dat je dat ging doen'. Zegt Clay. Ik knik. 'Dan had jij mij weer verkeerd ingeschat hé'? Vraag ik. Hij lacht. 'Ik heb trouwens deze nacht uitgevonden hoe je Poison sterker kan maken'. Zegt hij. 'Ik kan het je wel laten zien als je dat wilt'. Zegt Clay.

Ik knik. 'Ja, dat is wel een goed idee'. Zeg ik. 'Kan je misschien beneden wachten dan lopen we samen naar jou huis toe'. Zeg ik. Clay knikt. 'Ik zie je zo'. Zegt hij. Ik loop naar mijn kamer en ik pak nieuwe kleren uit de kast. Ik loop gelijk door naar de badkamer. Na tien minuten douchen kleed ik mij snel om.

Ik kam mijn haren en doe het in één staart naar achter. Ik  loop gelijk door naar beneden toe. Clay staat gelijk om het hoekje als ik de woonkamer in loop. 'Zullen we naar buiten'? Vraag ik gelijk. Clay knikt. Ik hoor een voetstap achter mij op de trap. Waarschijnlijk is het Dylan of Kian. Ze willen weer weten wat wij aan het doen zijn. Ik loop naar de deur en ik laat Clay als eerste naar buiten lopen.

Ik zie Dylan wij de trap staan. 'Mij bespioneren'? Vraag ik. 'Dat is pas triest'. Zeg ik en ik sluit de deur achter mij. We lopen richting het huis van Clay. Wat ik mij nu bedenk is dat zijn ouders er nooit zijn. Zou ik het kunnen vragen? Je weet maar nooit. Maar hij is nu mijn team genoot dus ik zou het best kunnen vragen.

'Hoe komt het dat je ouders nooit thuis zijn'? Vraag ik zachtjes. Hij kijkt mij aan. 'Hoe komt het dat jouw ouders nooit thuis zijn'? Vraagt hij aan mij. Ik denk na. 'Gosh, dat ben ik eigenlijk al bijna vergeten'. Zeg ik. 'Ze zijn de middag voor alles gebeurde vertrokken voor twee maanden'. Zeg ik. 'Een drieling was kennelijk te zwaar voor hun'. Ik lach.

Clay lacht mee. 'Maar hoe zit het bij jou dan'? Vraag ik. Clay zucht een beetje. 'Mijn ouders letten niet echt op mij'. 'Ze zijn bijna altijd op het werk dus eigenlijk woon ik een soort van alleen'. 'Altijd allen thuis, soms zie ik ze wel eens verschijnen maar dan zijn ze binnen tien minuten alweer weg'. Zegt Clay. Hij lijkt er geen eens moeite mee te hebben dat hij zijn ouders nooit echt ziet.

'Wat voor werk doen ze dan waardoor ze altijd weg zijn'? Vraag ik aan Clay. Hij haalt zijn schouders op. 'Dat heb ik nooit mogen weten van mijn vader'. 'Hij was voor hij altijd weg was altijd zo streng voor mij'. 'Ik had ook nog een oudere broer maar die woont nu niet meer hier'. 'Hij is drie jaar geleden verhuist naar een ander land'.

 'Ik had dan wel een goede klik met hem als enige uit de familie maar niet alles kan voor altijd hé'? Ik knik. 'Ik wist niet dat je een oudere broer had'. Zeg ik. Hij knikt. 'Bijna niemand weet van Jax'. Zegt Clay.  'Jax'. Herhaal ik. 'Hij leerde mij alle scheikundige snufjes verkeerd te gebruiken'. Zegt Clay.

'Dus door hem heb je Poison kunnen maken'? Vraag ik. Hij knikt. 'Hij is ook met het idee gekomen om jouw Poisoned te maken als jij het ooit uit zal maken'. Zegt hij. 'Eerst was ik er tegen maar het heeft kennelijk toch wel gewerkt'. Ik knik. 'Ja, het heeft heel goed gewerkt alleen het stomme is dat ik binnen een maand dood ben'. Zeg ik. Clay zucht diep. 'Het spijt mij'. 'Ik kan proberen een tegen gif te maken'.

'Ik wilde eerst dat je bewees dat je echt aan mijn kant staat maar wat ik juist het beste vond is dat je Elijah Poisoned heb gemaakt'. 'Dat heb je echt heel goed gedaan, Reve'. Zegt hij met een grote grijns op zijn gezicht. In die tijd stonden wij al voor zijn huis. Hij opent de deur. Hij speelt een beetje met mijn haar.

'Daarom zal ik zo gelijk kijken hoe het tegengif in elkaar zit'. Zegt Clay en hij loopt naar binnen terwijl hij mijn haar weer los laat. Voor ik naar binnen loop en als Clay zich om gedraaid heeft grijns ik nog heel even. Hij heeft ook echt niet door dat het met Elijah niet expres gegaan is maar echt per ongeluk. Wat als hij wel wist dat het niet expres ging?

Hij zal mij gelijk niet meer vertrouwen. Maar dat doet hij nu nog wel. Ik wist helemaal niet dat hij een broer had die precies zoals Clay zelf was. Alleen Jax van Eyscoot is waarschijnlijk een heel stuk slimmer dan zijn kleine domme broer. Ik loop achter Clay aan naar boven. De trap is helemaal zwart geverfd. De vorige keer was het nog blauw volgens mij.

Clay loopt naar de kamer waar ik al eerder verstopt was met Elijah. Ik kijk weer naar alle buisjes op de tafel. Er ligt op dit moment veel blauw. Ik zie dat Clay gelijk weer aan het werk gaat. Ik kijk naar het raam en ik schrik. Ik zag iets voorbij komen. Ik zet een stap dichterbij het raam en ik zie Elijah gelijk naar mij kijken. Ik kijk hem verbaasd aan. Wat doet Elijah nou weer hier!? 

———————————-

hey iedereen,

ik heb een nieuw hoofdstuk klaar.

hopelijk vinden jullie het wat.

ik had al een tijdje in mijn hoofd dat Clay een broer zou hebben maar ik weet niet of ik hem in het verhaal ga betrekken.

Wat denken jullie dat Elijah gaat doen?

Laat weten in de reacties :)

tot het volgende hoofdstuk

-YinYangLaraa

Poison (1)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu