Περιθώριο, αστερισμοί, εκρήξεις και άλλα παράξενα πράγματα

Μινώταυρος

Το όνομα σου παραμένει το αγαπημένο μου. Σε σκέφτομαι και συνειδητοποιώ πως η τυχαιότητα της επιλογής του ήταν παραλίγο σωστή. Μπορείς να το προσθέσεις και αυτό στο ράφι σου, εκείνο με τα υπόλοιπα 'παραλίγο' της ζωής σου. Μπορείς να το αφήσεις δίπλα μου ή δίπλα από την πείνα που μια ζωή θα σε τρώει για αγάπη. Και τώρα πια καταλαβαίνω γιατί σου άρεσαν τόσο οι τραγωδίες. Σου θύμιζαν το ράφι σου. Το παραλίγο όνομα σου.

Η δική σου τραγωδία τελειώνει κάπως έτσι: εσύ η ίδια δεν θα αφήσεις τον εαυτό σου να χορτάσει ποτέ. Η πείνα θα μείνει για πάντα τρόπαιο στο ράφι, επειδή από μόνη σου άρχισες να χτίζεις φυλακές. Εσύ ύψωσες τοίχους και έφτιαξες τον λαβύρινθο. Το αληθινό σου όνομα ξεχάστηκε, γιατί κανείς δεν πίστευε πως ο μινώταυρος είχε όνομα πριν γίνει κτήνος. Εγώ, όμως, το θυμάμαι.

Και όπως ελπίζω μία μέρα να βρεις την έξοδο, θυμάμαι και εκείνο το πρωινό που μου είχες πει πως ο έρωτας είναι πολύ λίγος, πολύ εύκολος. Γιατί γράφονται ποιήματα και βιβλία και τραγούδια και ιστορίες για αυτόν; Είναι απλοϊκός και εσύ νόμιζες πως ήσουν σύνθετη. Έκανες λάθος. Εσύ είσαι λίγη για αυτόν. Εσύ απλά δεν μπορείς να λύσεις τον γρίφο. Εσύ δεν μπορείς να αφήσεις τον εαυτό σου να καταλάβει. Γιατί εσύ είσαι η λίγη. Και υπάρχεις μόνο μέσα στο λαβύρινθο. Ενώ ο έρωτας είναι τα πάντα έξω από αυτόν. Ο έρωτας είναι ο κόκκινος μίτος που θα σε γλιτώσει. Γι' αυτό φοβάσαι και το "για πάντα". Θα κρατήσει πολύ περισσότερο απ' όσο μπορείς να αγαπήσεις. Θα τρέξει πιο μακριά από τα αδιέξοδα σου. Και να ξέρεις, είσαι στις προσευχές μου για αυτόν τον λόγο. Εσύ, ο πιο λειψός άνθρωπος που γνώρισα. Μακάρι κάποτε να γεμίσεις.

Μέχρι να γίνει αυτό, μπορεί να έχουν μαραθεί οι παπαρούνες. Εγώ και πάλι δεν θα σε έχω μετανιώσει. Βλέπεις, εμένα μου αρέσει η δική μου η πλευρά. Θα συνεχίσω, λοιπόν, να κάθομαι πάνω στα μεγάλα μου συναισθήματα και στα ηλίθια, ανούσια μηνύματα μου, στις ελεεινές μου ατάκες, στις ρομαντικές μου κινήσεις, στα χαζά μου ποιήματα, στις ασήμαντες μου ερωτήσεις. Σε όλα αυτά που δεν μπορούσες να αντέξεις. Σου έπεσε βαριά η αγάπη, όμως εγώ νομίζω πως το κάνω σωστά.

Είσαι λάθος και έπρεπε να γίνεις πληγή για να το συνειδητοποίησω αυτό. Δεν με ενοχλεί. Δεν είσαι καν η μεγαλύτερη που έχω.