Περιθώριο, αστερισμοί, εκρήξεις και άλλα παράξενα πράγματα

Τα δύο ερωτευμένα έψιλον

Εγώ και εσύ: δύο ερωτευμένα έψιλον και στην μέση συναισθήματα ανείπωτα, ντροπιαστικά, πρωτόγονα. Δύο άνθρωποι κολλημένοι κάπου στην αρχή της αλφαβήτας. Υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλω να πω ακόμα. Μερικές μέρες αναρωτιέμαι αν θα τελειώσουν ποτέ. Όλα αρχίζουν με το ίδιο γράμμα. 

Ας αρχίσουμε με αυτά που έχουμε. Έχω : ρήμα. Έχω την καρδιά σου (αντικείμενο). Μία φράση που δεν ισχύει σε παροντικό χρόνο. Κάποτε είχα την καρδιά σου. Ήταν βαριά και μου έκαιγε τα χέρια και δεν με άφηνε να προχωρήσω. Ήθελα να τρέξω, να προσποιηθώ πως μπορώ να πετάξω. Εν τέλει, τα κατάφερα.  

Ευτύχημα - ήμασταν εμείς. Εγκαύματα - αφήσαμε η μία στην άλλη.  

Έρωτας - είπα όχι άλλο πια (την πάτησα ξανά). 

Έχω άλλο ένα έψιλον. Ελπίζω - να με συγχωρέσεις. Ελπίζω να γνωρίζεις πως η αγάπη που έχω για εσένα είναι βαριά και μου καταστρέφει τα γόνατα. Θρύψαλα κι αν γίνουν δεν με νοιάζει. Ελπίζω να γνωρίζεις πως και την καρδιά μου να κάψει, να την κάνει στάχτες, να την χαρίσει στον άνεμο και εκείνος να την σκορπίσει στην Αθήνα, ούτως ώστε να την γευτούν πληγωμένοι άνθρωποι στην άκρη της γλώσσας τους, εμένα πάλι δεν θα με νοιάζει. Ελπίζω να ξέρεις πως μερικά τούβλα από τους τοίχους που με προστατεύουν, τα έδωσα σε εσένα. Είναι τα μοναδικά που έδωσα. Χτίσε κάτι όμορφο. 

Τελευταίο έψιλον. 

Εάν. 

Εάν ποτέ σε ξεχάσω. Εάν σταματήσω να γράφω για την πρώτη φορά που ερωτεύτηκα και για εκείνη την κοπέλα με την οποία παραλίγο να τα καταφέρω. Εάν κοπεί η κλωστή. Επισκέψου με και άφησε μου μαργαρίτες. Θα κοιμάμαι κάτω από την γη.