Herkese merhaba...
Kötü bir haberle geldim..
Bir hafta önce telefonumun bozulduğunu ve uygulamaya bir süre giremeyeceğimi söylemiştim. Telefonumu bugün tamire gönderdim ve maalesef tamir edilemeyecek durumda olduğunu öğrendim.
Hayatım boyunca insanlarla iletişim kurmak beni rahatsız etti. Onlarla konuşmak yerine, muhattap olmadan duygularımı iletebilmek beni sanırım fazlasıyla rahatlatıyordu.
Telefon benim için küçük bir kaçamaktı. Kimseyi duymadığım; sadece kendimi dinlediğim küçük bir alandı.
Zor bir dönemden geçiyorum; eskiden kendimi tanımaya çalıştığım kafa karışıklığı dolu günler geçirirken şimdi bütün ailemin atlatmaya çalıştığı zor günlere ortak oluyorum.
'Bize sürekli zor bir dönem deyip duruyorsun' diyenleriniz olacak; farkındayım. Ama gerçekten iyi değilim. Burada tanıdığım insanlar; kitaplarımı okuyup yorum yapanlar bana öylesine iyi gelmişti ki; hepinizi bir anda kaybetmek beni alt üst etti.
Sizi çok seviyorum; ne zaman döneceğim hakkında hiçbir fikrim yok.
Uygulamayı arada babamın telefonuna falan indirip göz atmaya çalışabilirim. Ama yeni bölümler şimdilik gelmeyecek.
Bir gün sonra ne olacağı hiç belli olmaz bebeklerim; belki hiç beklemediğimiz bir anda bizi karşılayacak minik sürprizler olur.
Belki artık her şey kötüye gitmez ha?
Bu bir veda değil; geri döneceğim. Söz veriyorum.
Kendinize iyi davranın; sizi çok seviyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Feel My Rhytm / Hyunho
Fiksi PenggemarEğer Tanrı bir erkekle birlikte olmamızı uygun görseydi vücutlarımızı ona göre yaratmaz mıydı? Eğer öyle olsaydı Adem tek başına yaşamaz mıydı; neden bir Havva'sı vardı? Peki mantığımın bana sunduğu yüzlerce örnek karşısında kalbim neden inatla hızl...
