012

394 43 92
                                    

Yolumuz uzun sevgilim...

Changbin chan'ı kırmayıp kek yapmaya hazırlanmıştı.
Önce yumurta sonra şeker ve ardından diğer malzemeler...

Arada Chan'nın Changbin sarılmaya çalışmaları, yapılan espiriler, dökülen malzemeler.

Chan Changbin'e hep arkasından sarılır, öper ve şarkı söylerdi.

Sonunda kek fırına girebilmişti.
Ortalıkta ki bulaşıklar makinaya dizilmişti.

"Hayatım çok yoruluyorsun bir yardımcı tutsak"

"Chan ben gayet iyiyim evimizde sadece senle olmak istiyorum."

"Ama bebeğim"

"Aması yok Chan"

"Peki bebeğim"

Chan ve Changbin televizyon karşısına geçmişlerdi bile.

Bu arada Chan'nın kontrolleri olunmuştu. Kolunda sadece ortopedik bir kolluk takılıydı.
Ama bu Changbin'in ona bebek gibi bakmasına engel olamazdı.

ˏˋ°•*⁀➷

"Chan burada ne arıyorsun neden kalktın.

Chan meleğim iyimisin gel buraya."

"Changbin..."

Chan kalkıp Changbin'e sarılmıştı.

"Onlar gibi beni bırakma."

"Ben seni bırakmam bebeğim gel anlat bakalım ne oldu."

15 dakika önce

Chan rüyasında annesi ve babasını görmüştü. O kaza anı gözleri önüne gelmişti...

Yanında uyuyan bedene bakıp gülümsemişti.

Ardından kalkıp çatı katına çıkmıştı...
Buraya annesini, babasını, Changbin'i özlediğinde gelirdi... Resimler ona iyi gelirdi...

Çekmeceden anne ve babasıyla olan fotoğraf albümünü eline almıştı...

Chan her dakika Changbinle fotoğraf çekmek isterdi... Eğer ona bir şey olursa fotoğrafı olacaktı yanında...

Chan albüme baktığı sırada gözlerinden süzülen yaşlar birer birer fotoğrafların üstüne düşüyordu.

...

"Chan"

Changbin gözlerini birazcık açmış yatakta chan'ı arıyordu.

Changbin elini yatakta gezdirip Chan'ı bulamayınca bir anda ayağa kalktı.

"Chan neredesin? "

Changbin evi talan etmişti her yerde Chan'ı arıyordu son anda aklına çatı katı geldi.

Changbin kapıyı açmasıyla ağlayan Chan'ı görmesi bir oldu.

"Chan burada ne arıyorsun neden kalktın.

Chan meleğim iyimisin gel buraya."

"Changbin..."

Chan kalkıp Changbin'e sarılmıştı.

"Onlar gibi beni bırakma."

"Ben seni bırakmam bebeğim gel anlat bakalım ne oldu."

Chan herşeyi Changbin'e anlatmıştı...
Şimdi ise Chan elindeki albümle Changbin'in kucağında uyuyordu...

Changbin ise Chan'nın saçlarını okşuyordu.

...

...3 sene sonra...

Chan ve Changbin kendilerine ait bir müzik şirketi açmışlardı...
Hem sanatçı yetiştiriyor hemde kendileri şarkılarını yayınlıyordu...

Koruyucu aile olarak bir evlat edinmişlerdi...

Barınaklardan kedi ve köpek sahiplenmişlerdi.

Şimdi bu üç kişilik aile tatile çıkıyorlardı...

"Hann!! Hadii artıkk çıkıyoruzz. "

"Geldimm! "

Mutlu olmak bu iki adamında hakkıydı sonunda beraber mutlulardı....

__________________________________

Selam :)

Bugün biraz üzgünüm bu hikayeyi bitirince bir parçam gitti gibi hissettim...

Ve hikayenin sonunu getiremedim...

Neyse siz nasılsınız? Gününüz tatiliniz nasıl?

Bu arada bana bu hikaye boyunca destek olan iki insana teşekkür etmek istiyorum.
sopehayatimolmusoha ve LLabendis
İyiki varsınız tekrar dan teşekkür ederim...

Başka bir hikayede görüşmek üzere... ♡♡♡♡♡♡♡♡

One day... CHANGCHANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin