One day... CHANGCHAN

005

Sizce bu dünyada kavuşamayan kişiler diğer hayatlarında bir olurlar mı?

Birbirlerini tanırlar mı? Yüzlerini, ellerini ve bence en önemlisi kalplerini?

Seven sevdiğini unutur muydu ?
Ama gerçekten seven o yalan aşklardan bahsetmiyorum.

Bazı insanlar sevildiklerini yada sevdiklerini sanar.

Sevgi söylemek ile olmaz. Hissettirmek o değeri verdiğini göstermektir.

Her güzel kalbin sahibi vardır. Sizde bir güzel kalbin sahibi olmayı hak ediyorsunuz...

...

"Chan alışabilecek misin? "

"Neye güzelim? "

"Bu hayata yani bu yaşam tarzına? "

"Yanımda beni bırakmayacak, kalbimin sahibi varken uzayda olsam yada çölde olsam bile alışırım. Önemli olan yer mekan değil yanındaki kişi. "

Changbin göğsünde yattığı sevgilisine baktı. Changbin, Chan geldiğinden beri bu soruyu düşünüyordu.
"Alışabilecek mi"
"Gidecek mi"
"Bırakacak mı"

Chan sevgilisinin saçları ile oynuyordu. Oysa Chan'ın aklımdan bir saniye bile gitmek gelmemişti. Hatta o şunu düşünüyordu.
"Ya benden sıkılırsa? "

Oysa ikiside inkansız düşünüyorlardı...
Onlar birbirini gerçekten seviyorlar...

Changbin'in telefonuna durmadan mesaj geliyor idi.

Changbin bebeğim yaşıyor
musun?
Han grup açıklamasını değiştirdi.
Kulun köpeğin olayım gel artık yanımıza bebeğimmm

Han:
bitanem , aşkım, böceğim, changbinim yarın yanımıza gelebilir misin???

Felix:
Sana ihtiyacımız var.

Seungmin:
Evet hem biz seni özledik. O evde tek başına nasıl zaman geçiriyorsun.

Chan her gelen bildirimde ilk changbin'e sonra telefona bakıyordu.
Changbin yattığı yerden hafifçe doğrulup telefonunu aldı.

Mesajlara baktığı sırada meraktan kendini yemek üzere olan Chan'ı fark etti.

"Imm kim atmış? "

"Ya benimkiler. "

"Benimkiler derken "

"Ya şey arkadaş grubum yarın beni sevgilileri ile tanışmam için çağırıyorlar. "

"Ee gitsene tabi sen bilirsin. "

"Ya bilmiyorum buradan çıkınca tüm kötülükleri yaşayacak gibi hissediyorum. "

"Ben varım... "