..Hatıralar..

77 7 2
                                    

Bu bölümü beğenmeniz dileyiyle.............

Kendimi çok kötü hissediyorum. Demek aldatılmak, üzülmek, kırılmak böyle bir şeymiş. Depresyona girdim resmen .

Sabaha kadar ağlıyorum. Uyuyamıyorum. Kendime gelemiyorum. Saatlerce, günlerce, haftalarca , aylarca, yıllarca ağlıyorum. Neden ben ?? Günlerce fotoğraflarımıza bakıyorum. O günleri özlüyorum. Sadece o günleri..

Yine o günkü gibi cipsler, çikolatalar, tatlılar, şekerler gibi şeyler yiyiyorum ve sonra kusuyorum defalarca okulda bile böyle yapıyorum. Artık bağımlı hâle geldi. Sinirlendiğimde, ağladığımda hep yemek yiyiyorum ve kusuyorum.

Evde dışarı bile çıkmıyorum. Tipim ölmüş hâlde. . Aynaya baktığımda dudaklarım kuru , yeşil gözlerim sanki karabulutlarla kaplıydı.

Mutsuzdum. Hemde çok. Acaba mert kendini nasıl hissediyordu?? Pişmanmıydı? Peki şuan mutlumuydu ben ağlarken o güle oynaya etrafta dolaşıyormuydu?? Kafam çorba olmuştu. Ne düşüneceğimi , ne yapacağımı bilmiyorum. Çok yanlızım çok.mutsuzken hiçbişey yapamıyorum. Sadece günlerce hep ağlıyorum.

Tv bile izlemiyorum. Tablete , telefona, bilgisayara bile bakmıyordum. kafam donmuş bir şekilde etrafta dolanıyordum. Annemin sesini duydum.

"Serra serra kızım.."

diye basbas bağırıyordu. Bende farklı bir şey yapmıyordum.

"Ne var anne gene ne oldu ya hep bişey olduğunda beni çagırman mı gerekiyor? ?"
Dedim. Annem en sonunda odama geldi.

"Kızım artık bu odadan çık, şu fotoğrafları artık bırak! !! En sonun da hepsini çöpe atacağım yeter kendine gel artık. "

dedi. Ben yine hiç bişey olmamış gibi etrafta hortlak gibi dolanıyordum...........

AYICIK SEVGİLİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin