Karanlığın Yüzü

3.Bölüm

Admin;

Arkadaşlar resmi sorgulamayın alakasız biliyorum djdndjdnjddj

🐇

"Sadece birşey sorucam..."

"Sor bakalım?"

"Neden senden başka erkek ile konuşmamı istemiyorsun"tekrar sinirlenmiş gibi derin bir nefes verdi ve beni daha çok sardı

"Sana aşığım çünkü alev"bana aşık mı ne hızlıca kafamı kaldırdım ve yüzüne baktım gözleri kapalıydı

"Sen..ciddi misin?"

"Evet şimdi uyu!"dedi nasıl uyuyabilirim kafamı indirmedim en sonunda pes edip gözlerini açtı yataktan kalkıp balkona çıktı bende kalktım ve balkona çıktım

"Beni mi kandırıyorsun,gene mi test yoksam bak ben sana aşık değilim"

"Değil misin?"

"Evet.."

"Tamam ben aşığım ve benim olucaksın"ne!
ne saçmalıyor bu adam

"Ne saçmalıyorsun acaba?kimsin ya sen sen kimsin de bana emir verir gibi benim olucaksın diyorsun KİMSİN SEN YA?"bağırmıştım oturduğu yerden hızlıca kalktı ve kolumu sertçe tuttu

"Eğer ki birdaha bana bağırırsan yemin ediyorum çok pişman olursun anladın mı"tehditkâr bir sesle söylemişti korkudan birşey diyemedim ne oldu alev az önce kükrüyordun şimdi ne diye sustun kolumu daha sert tuttu canım yanıyordu

"ANLADIN MI SANA BİR SORU SORDUM!"diye bağırdı korkudan ufak bir çığlık atıp gözlerimi kapattım kolumu sertçe bırakarak ilk balkondan sonra ise odadan çıktı ve kapının kitlenme sesi duyuldu olduğum yerde kitlendim ağlıyordum napıcam, tekli sandalyeye oturdum yaklaşık 15 dakika sonra kapının kilidi tekrar açıldı ardından balkona Uras girdi benim oturduğum sandalyeden kaldırdı ve yavaşça ikili olan koltuğa oturttu penyemi omzumun hizasına gelicek şekilde katladı ve krem sürdü kremi sürdükten sonra kolumu sardı kolumun morardığını o an farketmiştim parmak izleri vardı ama o kremi sürereken çok narin davranıyordu bu onun eseriydi ne diye acıyordu ki?

"Bana bakmayı kes alev"birşey demeden önüme döndüm beni tekrar yavaşça kaldırdı ve odaya doğru götürdü penyemi çıkarttı ve yeni bir penye giydirdi sanırım penyem krem olmuştu beni yatağa yatırdı ve kendine yanıma girdi beni kendine doğru bastırdı ve sarıldı ağlamak istemiyorum

"Alev.."

"Efendim.."

"Demin olanlar için özür dileri-"

"Ge..Gerek yok benim hatamdı zaten"kekeleyerek demiştim benim hatam falan değildi bana zarar vermesinden korkuyordum...

"Alev gerçekten özür dilerim..."ben cevap vermeyince devam etti

"İyi geceler alev"dedi neden pişman olmuş gibi davranıyordu kendimi uykunun kollarına bıraktım sabah kalktığımda Uras yanımda değildi hemen yanımda bir not vardı

"İşe gidiyorum evden çıkmıyorsun öğlen gelicem"öküz ya dün yaptıklarından sonra birde emir veriyor beyfendi hızlıca kağıdı buruşturdum ve lavoboya doğru ilerleyip çöp kutusuna sertçe attım arkami döndüğümde Uras balkonun kapısına yaşlanmış sırıtıyordu aptal alev etrafına baksana! Bana doğru yaklaştı kendini tutamayıp bir kahkaha attı