Karanlığın Yüzü

18.Bölüm

Gözlerimi açtığımda yanıyorlardı. Etrafıma bakmaya başladım her yeri bulanık görüyordum bir süre sonra gördüklerim şeyler netleşti ama o an bir kâbus görmeyi diledim.Depo tarzı bir yerdeydik bağırsak sesimiz duyulmazdı ama kabus olmasını istediğim şey karşımda Nevin'in oturmasıydı Nevin'in hemen yanında duran iri yapılı bir adam vardı ve elinde silahla..Nevin'in elleri,ayakları bağlıydı ağzınına siyah bir şeyle bağlamışlardı benimde ondan farklı kalır yanım yoktu ensemde bir el hissettim

"Ne o korkuyor musun küçük hanım? Ah yoksam biricik sevgilin Uras seni terk mi etti?"dedi sesi kalındı bu ses bana beni vuran kişiyi yani baran şerefsizini hatırlatıyordu ensemdeki eli biraz gevşedi sonra elini çekti ve ağzımdaki siyah bez parçasını açtı önüme geçti tam tahmin ettiğim gibi oydu.Elini yanağıma koydu yüzümü geriye çektim

"Seç bakalım Nevin'in işkence ve acı icinde ölmesi mı yoksam Uras'ın bulunduğu uçağın patlaması mı?"uras hemen Türkiye'ye dönüyor olamazdı, çabalardı benim için, yapamazdım ne uras'ın ne Nevin'in canını yakamazdım.. Gözlerimden yaşlar akmaya başladı o ise iğrenç elleriyle yaşımı sildi

"Uras'ı seviyordun ve onunla birlikte olmak istiyordun ama pat hayallerin suya düştü değil mi?"dedi ve kahkaha attı ruh hastası,psikopat,manyak herif

"Seç bakalım Alev Dönmez Nevin mi? Uras mı?,kız kardeşin mi? sevgilin mi?"hiç düşünmeden cevapladım

"Her ne yapıcaksan bana yap evet Uras sevdiğim adam ama onunla birdaha olamam ve aynı zamanda onun canını yakamam nevin ise daha çok küçük o acıya dayanamaz,katlanamaz"dedim her ne olursa olsun çekmeye razıydım ardından o herif arkasını döndü ve Nevin'in yanındaki iri yapılı adama bir işaret yaptı adam elindeki silahı Nevin'e doğrulttu o an tüm depoyu inletecek bir şekilde bağırdım

"YAPMA,O ÇOK KÜÇÜK"diyerek bağırdım adam gülerek bana bakıyordu adam Nevin'in arkasına geçti ve omzuna sıktı nevin acı içinde çığlık atmaya çalışıyordu ama ağzındaki bez parçası bunu engelliyordu ben ise hıçkıra hıçkıra ağlıyordum

"Sana yalvarırım ne istersen yaparım nolur dur yapma"dedim ağlıyordum baran denilen it adama elini kaldırdı ve gönderdi nevini vuran adam depodan çıkınca gözlerim Nevin'e kaydı ağlıyordu canı çok yanıyordu biliyordum önüme o şerefsiz geçti ve

"Sana bir teklif sunacağım?"dedi ona baktım

"Ya seni öldü gösterip benimle kalmanı sağlıyacağım yada nevin kan kaybından acı çekerek ölücek"dedi o an korktum çok korktum Uras mahvolurdu,dayanamazdı kendini suçlardı ama nevin o daha çok küçük yaşayacağı yılları var eğer o kurtulursa belki uras'a haber verebilirdi

"Eklemeyi unuttum nevin bir dağ evinde yalnız yaşayacak.İstersen ona da soralım ha?"dedi ve ayağa kalkara Nevin'e ilerledi Nevin'in ağzındaki bez parçasını çıkardı ve yarasının üzerine sert bir şekilde baskı yaptı nevin acı içinde bağırarak bana

"Abla yalvarırım öldür beni nolur yaşama sebebim kalmadı ki kimim var da yaşayayım lütfen benim ölmemi seç abla seni çok sevdim hâlâ daha seviyorum bunu unutma sen benim ailem oldun "dedi kafamı hayır anlamında iki yana salladım baran deniler it biraz daha sert bastırdı ve nevin

"ÖLDÜR BENİ İT"dedi tam o sırada deponun kapısından içeri birşey atıldı baran silahını çıkarttı ve atılan şeyi aldı bir taştı ama etrafında bir kağıt vardı kağıdı alıp okudu ardından hızlıca silahla Nevin'in yanına yaklaştı o an kapıda Uras ve Gürkan belirdi ölmeyecektik,Uras ve Gürkan'ın arkadasında sayamayacağım kadar çok adam vardı ve Uras ile Gürkanda dahil olmak üzere hepsinin üstünde çelik yelek vardı baran hızlıca nevini çözdü ve benim yanıma getirdi nevin ağlıyordu ama öleceğınden değil yaşarsa Uras'ın ona birşey yapacağından korkuyordu baran benim saçımdan tuttu ve kafamı geriye doğru çekip boynuma silah dayadı o an Uras