25.Bölüm

15 2 7
                                    

Gözlerimi açtığımda beyaz bir tavanla karşılaştım.Etrafıma bakındığımda kimseyi göremedim ayağa kalkmaya çalıştım ama sırtım çok ağrıyordu geri yatağa uzandığım da kapı açıldı.İçeri Aysema girdi

"Noluyor ben nerdeyim"diye sordum yüzüne bakarak bana doğru ilerledi ve

"Hastanedesin,sakin ol sevgilin arkadaşı olan adamın yanında"dedi kafamı zar zor salladım ve

"Seni neden göndermedi"dediğimde arkadan bir ses geldi
"İnatlaşma benimle."aysemanın arkasına baktığımda Uras'ın gördüm

"İnatlaşmaksa inatlaşıcam.Masum bir kadının canının yanmasına izin vermiceğim.Söylesene Uras şuan aysemayı  Ateşten kaçırarak ondan ne farkın kalıyor.Onunla aynı şeyi yapıyorsun.Kendine yapılmasını istemediğin şeyleri bir başkalarına yapma."dedim derin bir nefes verdi ve bize doğru yaklaşıp aysemaya

"Kapıda bekle."dedi Aysema hızlıca ayağa kalktı ve odadan çıktı.Uras'a baktım

"Ne yaptında onu bu kadar korkuttun.Sen böyle biri değilsin Uras"dedim

"Birşey yapmadım sadece Ateş'in elimde olduğunu ve beni dinlemez ise öleceğini söyledim."dedi sinirle doğrulmaya çalıştım belimin ağrısını ona gösterirsem Ateş'in canını yakardı

"Biz tahminen seninle ne zaman anlaşacağız Uras.Yeter artık bitti gerçekleri biliyor bana bir zararı olmıyacak"dedim Uras sinirle ayağa kalktı ve odanın içinde volta atmaya başladı.Birden durdu ve

"GÜRKAN BELKİ DE BİR DAHA YÜRÜYEMİYECEK ULAN ANLIYOR MUSUN.GEBERMESİ LAZIM O İTİN YOKSA GÜRKAN'A İHANET ETMİŞ OLURUM"dedi gözlerim doldu titreyen sesimle

"Nasıl yürüyemeyecek?"dedim bana baktı ve

"Şimdi aklına geldi yani Gürkan değil mi? Ateşte Ateş ne Ateşmiş hepimizi yaktı!"dedi ve sinirle odadan çıktı.Ağlamaya başladığımda tekrar odanın kapısı açıldı Uras girmişti.Hasta yatağına doğru ilerledi ve yatağın kenarına oturup bana sarıldı.

"Özür dilerim,çok üstüne geldim"dedi başımı onun göğüsüne gömerek hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Hepsi benim yüzümdendi.Kafamı kaldırmadan konuştum

"Hepsi benim suçum,ben başınızı belaya soktum"dedim Uras kendini çekti ve bana bakıp

"Delirdin herhalde? Senin suçun değil hiç birşey yapmamışsın.Tam olarak ne var aranızda bilmiyorum alev ama senin bir suçun yok ve ben sana inanıyorum."dedi kafamı iki yana salladım

"Beladan başka birşey değilim.Uras anla artık Gürkan benim yüzümden vuruldu, ateş benim peşime düştüğü için ölücek ve Aysema bir daha kimseyi sevemeyecek.Ben sadece belayım"dedim ve ağlamaya devam ettim Uras donuk bir şekilde bana bakıyordu

"O ateş denen iti neden bu kadar önemsiyorsun."diye sordu

"Çünkü bir zamanlar kardeşimdi,abimdi ondan başka kimsem yoktu bir çok kez benim hayatımı kurtardı."dedim derin bir nefes verdi tam devam ececekken kapıdan içeriye Aysema girdi ve çekine çekine

"Arkadaşın uyanmış doktor seni çağırıyor"dedi Uras alnımdan öptü ve odadan çıktı.Aysema koltuğa oturdu

"Gerçekten öldürür mü Ateş'i?"diye sordu gözleri dolu ardından karnını tuttu düşündüğüm şeyin çıkmaması için ona bakmaya devam ettim

"Biliyor musun bir kız çocuğum olucak"dedi ardından sağ gözünden bir damla düştü.Ateş baba olucaktı

"Ateş bunu biliyor muydu?Biliyorsa neden bunu yaptı"dedim

Karanlığın Yüzü Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin