27.Bölüm

9 0 0
                                    

Yaklaşık 1 ay geçmişti.Ben onların yanına ara sıra gidiyordum, ara sıra ise buluşuyorduk şimdi ise Uras ben Gürkan ve Göktuğ bir cafenin masasında oturmuştuk.Göktuğ

"Ee alıştın mi bize güzelim"dedi onaylar gibi bir hareket yaptım

"Biliyorum abin olarak kabul etmiyeceğini söyledin.Ama en azından bir kerecik desen olmaz mı?"diye sordu bana karşı Uras ve Gürkan bana bakıyordu derin bir nefes verip

"Şuan kendimi hazır hissetmiyorum"diyerek cevap verdim mert ve karam nedense bana çok soğuk davranıyorlardı.

"Diğerleri beni pek sevmedi galiba.."diye sordum Göktuğ

"Takma onları alışçaklar."dedi bir anda bir adam masamıza doğru yaklaşmaya başladı. Göktüg o adamı görünce ayaklanıp ona yaklaştı ve yakasından tutup birşeyler demeye başladı Uras ile Gürkanda ayaklanırken bende ayağa kalktım ve onların yanına gittim

"Nerden çıktın lan sen it"dedi Göktuğ

"Noldu Göktuğ korktun mu,bu karı kim yeni yo-"diyeceği sırada Göktuğ ona bir yumruk geçirdi.Adam yere düşünce Göktuğ üstüne çıkıp art arda yumruk atmaya başladı  Uras ve Gürkan zar zor Göktuğ'u o adamın üzerinden aldılar

"Tamam lan bırakın"dedi Göktuğ kafe sahibi geldi ve bizi kovdu.Bizde hesabı ödeyip çıktık.Sahilde sessizce yürürken Göktuğ'a bakıp

"Bak sen gerçekten bana abilik yapmak istiyorsun ama karam ve Mert istemiyor gibi.Onlarla aran bozulsun istemem."dedim Göktuğ

"Hala onları düşünmen saçma eninde sonunda onlarda seni sevecekler."dedi kafamı olumlu anlamda salladım ve sahilin içine doğru yürümeye başladı ayağımdaki spor ayakkabıları çıkardım ardından çoraplarımı çıkardım ve denize yürümeye başladım.Su dizime gelince olduğum yerde durup derin bir nefes aldım.

"Ay ışığım,iyi misin?"diye sordu Uras ona dönüm ve

"Bilmiyorum Uras ben ne hissedeceğimi bilmiyorum"dedim.Biraz orda durup Gürkan ben Uras eve geçtik.Göktüğ kendi evine geçti...

1 HAFTA SONRA

"Uras'ım ben çıkıyorum"dedim Uras ise yanıma geldi ve bana sarıldı.

"Tamam gülüm"dedi Göktuğ'lara gidiyordum Uras'ı öpüp çıktım ve arabaya bindim koruma arabayı çalıştırdı ve Göktuğ'ların evine geldim arabadan indim.Kapıya ilerleyip kapıyı çaldım iki üç kez kapıyı çaldım bir süre açan olmadı.Telefonumu çıkarıp Göktuğ'u aradım cevaplandı

"Efendim alev"dedi

"Ben kapının önündeyim çaldım ama kimse açmadı evde değil misiniz?"diye sordum

"Evet şuan bir yemekteyiz.Sözüm olsun başka vakit seninle yeriz olur mu abim?"dedi abim demesine alışamamıştım ama

"Tamamm"dedim ve görüşürüz diyerek telefonu kapattım.Arabaya ilereyip bindim ve

"Sahile gidelim yarım saat orda oyalanıp eve geçeceğim"dedim kafasını salladı ve sahile doğru ilerledik.Arabadan indim ve kapıyı kapatmadan önce korumaya

"Gel istersen? Hava alırsın"dedim olumsuz anlamda başını salladı.Kafamı salladım ve kapıyı kapatıp bir banka oturdum.

🐇

Yaklaşık 45 dakika falan olmuştu derin bir nefes alarak ayağa kalktım.Arabaya bindim,koruma eve doğru sürmeye başladı.Evin önünde durduğumuzda arabadan inip eve ilerledim anahtarı kilide yerleştirip kapıyı açtım.Ama o an gördüğüm şeyle donup kalmam bir oldu

Karanlığın Yüzü Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin