The One

Chapter 3

Pagkatapos ng event ay nag-isip ako ng magandang caption. Agad-agad kong pinost ang aking picture. Half of me sobrang proud na nakaattend ako kaya ko naisipan na ipost ang picture ko at half naman ay gusto lang magpapansin sa kanya. Hindi nga ako nabigo dahil nagreact siya ng heart sa post ko. Sobrang kinikilig ako sa mga simpleng bagay kapag siya ang gumagawa. Normal pa kaya to.

Jon: Hi.

Bigla akong napatili dahil bigla nalang siyang nagchat.

Klare: Hello!

Sagot ko naman. Omg di ba halatang sobrang excited ko dahil sa exclamation point habang siya period lang. Bahala na nga.

Jon: You forgot to get the stickers after the program.

At ngayon ko lang naalala na nanghingi pala ako sa kanya. Di bale ng walang stickers ang importante nakachat ko siya.

Klare: Ay oo nga pala. We were in a rush earlier kasi.

Pagdadahilan ko kahit na nakalimutan ko naman talaga. Sobrang init din kasi sa venue kanina kaya kating-kati na akong umuwi.

Jon: Kaya pala. I'll keep these nalang muna then i'll give it to you nalang kapag nagkita tayo uli.

Wow ibang level nato ha. He's already expecting na magkita kami ulit. 

Humaba pa ang usapan namin sa araw na iyon. Nalaman din niya na same course at same school kami kaya baka raw magkita kami sa school. Sana nga mag face-to-face na.

I was super happy that I ended up dreaming about me and him being in a healthy relationship. O diba ang advance ko mag-isip.

Pagkagising ko sa umaga mas ginanahan akong pumasok. I was also hoping  na magchat ulit siya ngunit hindi nangyari. Hanggang sa lumipas ang ilang araw na hindi na nasundan iyon.

Miss Melanie: We will have an urgent meeting later 4 pm with regards to your upcoming face-to-face classes. I hope everyone will be able to join. Thank you and have nice day!

Biglang nagchat ang dean namin sa group chat. Na excite na naman ako dahil paniguradong nasa meeting siya mamaya kahit na google meet lang.

Jon: Hi!

Nagchat siya. Nagchat na naman siya after ilang days na walang paramdam. Mamaya ko na kaya ito replyan. Echos lang! Syempre magrereply ako agad. Di naman masyadong marupok no?

Klare: Hello, Jon!

Kinikilig ako. Paano nga kumalma? Jon: Malapit na pala tayong mag face-to-face. Maybe I can give you the stickers na.

Sus kunwari pa ito na gustong ibigay ang stickers kahit ako naman ang gustong makita. Yes po ang assuming ko talaga. Hayaan n'yo na minsan lang naman eh.

Klare: Oo nga eh. Excited na ako para sa f2f.
Jon: Akala ko excited kang makita ako.

O to the M to the G. Tama ba itong nakikita ko? Magrereply na sana ako ngunit nagreply siya ulit.

Jon: Joke lang HAHAHAHA
Klare: HAHAHAHA nice joke

Hindi ko alam anong isasagot ko. Jusko kung alam mo lang Jon kung gaano ako ka excited makita ka ulit sa personal.

Jon: By the way wala ka bang klase? I might be disturbing you.
Klare: Nope, tapos na. My next class will be at 1:30 p.m pa.
Jon: Oh that's good.
Klare: How about you?
Jon: Done na rin. Mamaya pang 1 next class ko.

Wow update ba ito? Is this a sign na may progress? Echos ulit. Huwag tayo masyadong umasa at baka masaktan na naman tayo. At happy crush ko lang naman to diba.

Ayon na nga, nagmeeting kami ng bandang alas kwatro ng hapon. Binigyan kami ng dalawang linggo para makapaghanda sa darating na face-to-face. Sobrang excited ko at the same time kinakabahan. Two years na rin ang lumipas since last face-to-face namin sa paaralan. Senior high school pa ako noong nangyari ang pandemic. Di ko akalain na aabot pa ako ng 3rd year college bago maibalik ang face-to-face classes. Medyo may pagkamahiyain ako kaya kinakabahan talaga akong makita at ma meet sa personal ang mga kaklase ko. Sa kabilang banda excited akong makita ang mga kaibigan ko at syempre my one and only happy crush na si Jon Emery.

Nagchat nga siya kanina na excited siyang makita ako. Nako Jon kong alam mo lang din kung gaano ako ka excited na makita ka.

Jon: I can't wait to see you again. I'm excited.

Hay nako Jon ba't ka ganyan? Baka mafall ako nito ng sobra napakamarupok ko pa naman.

Klare: Excited na rin ako. See you soon!

Humaba pa ang usapan namin lalo na dahil medyo may hawig ang principles namin sa life as well as our opinions about politics and journalism. Nakakahanga talaga paano siya nanindigan sa kung ano ang tama. Witnessing how he stand by his principles no matter what circumstances he might face makes me like him more.

Aaminin ko simula ng maghiwalay kami ng ex ko mas lalong tumaas ang standards ko. Siguro dahil mas natutunan kong mahalin ang sarili ko. Mas nakita ko ang worth ko bilang isang babeae. Na realized ko din kung ano ang mga dapat at hindi dapat gawin. Nakita ko kung anong mga katangian sa lalaki ang dapat na hanapin. At biruin mo yon sobrang abot niya ang napakataas kong standards. Well 5'10 din naman kasi siya. Joke lang

Gustong-gusto ko talaga 'yong may paki sa pag-aaral at may plano sa future. Sobrang talino nya rin lalo na pagdating sa english. I really find it attractive when people are good with grammar, punctuations, and pronunciation. Nakakaproud na hindi siya agad naniniwala sa fake news. At gaya nga ng sinasabi ko mayroon siyang prinsipyo. Naninindigan talaga siya kung ano ang tama at hindi mo basta-basta mababago ang kanyang paniniwala kahit pa takotin o pwersahin ng kahit na sino.

--------------------------
Author's Note:
Hey guys! It's been a long time since I updated this story. I've been very busy these past few months din kasi because of my studies. Sometimes sobrang mentally drain ko na rin kahit gustohin ko mang magsulat ay hindi ko magawa lalo na kapag wala akong maisip na magandang plot. I can't promise, but i'll really try updating this story.