Amore § Sebastian Stan

0.2

içeri geçtiğimde etrafa bakınmaya başladım,yani siyah üç kişilik bir koltuk ve yanından tek kişilik bir koltuk daha,ortalarında bir kahve sehpası,yatak odasında sadece yatak ve kocaman bir dolap vardı,ev bundan ibaretti cidden

karnım acıkmaya başladığında mutfağa gidip dolabın içini açtım,tam bir hayal kırıklığıydı,bir teneke bira ve iki şişe su vardı,ev sahibi ilk günden sarhoş olup karşı komşuma rezil olmamı istiyor sanırım

sanırım dışardan sipariş verecektim,yarın gider mutfak alışverişi yapardım ne de olsa

aman tanrım sebastian stan ile komşuyum,hala olayın gerçekliğinin farkına tam varabilmiş değildim,bu mükemmel

><><><><><><><><><><

yemek siparişi vermekten son anda vazgeçmiştim,gerçekten çok kararsız bir insandım ve kararlarından asla emin olamayan birisiydim

milyonlarca kez sorgulamam gerekiyordu bir seçeneği ve olmaması için bir sürü neden arardım,neden böyle olduğunu asla anlayamadım

evi temizlemeye başlamaya karar verdim,kesin karar,ne de olsa temizlik malzemesi ev sahibi bırakmıştı,ne kadar kıyak adam ama

yerleri sildikten sonra ufak bir molaya çıkmak adına balkona çıktım,dışarda soğuk kuru bir hava vardı ve lanet olsun ki evde kahve bile yoktu,bu güzel havada kahve içmek mükemmel olurdu

ev temizleme işini bitirdikten sonra banyoya girip sıcak bir duş aldım,saçlarıma havlu sarıp altıma kalın bir eşofman ve uzun kollu giyip salondaki koltuğa oturdum

ev çok sıkıcıydı,tek güzelliği sebastian'dı,o da evin dışındaydı zaten

evin sıkıcılığıyla sıkıntıdan patlamak üzereyken kapıma bir kaç kez vurulmuştu,tanrım kim vurabilirdi ki akşam sekizde kapıma,çok mu hevesleniyordum yoksa,o da bir insandı ve eminim ki ona saplantılı bir hayran olarak yaklaştığımda kendimden soğutacaktım

kapının yanındaki aynada kendime bakıp saçlarımdaki havluyu koltuğun üzerine fırlattım ve saçlarımı düzelttikten sonra kapıyı açtığımda tam karşımdaki adama baktım

"iyi akşamlar valeria,evine yeni taşındığın için bir şey yoktur diye hemde barnes'ı kurtarman adına müsaitsen seni kahve içmeye çağırmak isterim"

valeria sakinleş,hevesli gözükme,abartılı durma,o bir insan,tamam hayranı olduğun ve asla senden haberi olmadığını bildiğin kırk yaşındaki adam,sakinleş

"neden olmasın,tam isabet oldu"

adama gülümsediğimde arkasını dönüp evine doğru içeri girdiğinde kapıyı tamamen kapatmamıştı,tanrım onunla kahve mi içecektim

fazla özentili veya fazla özentisiz durmamak için sadece saçlarımı tarayıp kapıdan dışarı çıktım ve kapıyı kendime doğru çektim,

içeri yavaşça girdiğimde dış kapıyı kapattım ve içeri bakmaya başladım,çok modern ve güzel döşenmişti,tek fazlalığı bir tane daha odası vardı o kadar,onun dışında evimin planıyla aynıydı ama sanki daha güzeldi

"hoşgeldin"

kafasını geri çevirip baktığında o güzel gözleriyle karşılaşmıştım,kafasını çevirip önüne bakmaya başladığında bir eli kahve makinesinin üstündeydi,makinenin yanında bir sürü kapsülün bulunduğu metal boşluklu bir kase vardı

"teşekkür ederim davetin için"

"köpeğimi kurtardın valeria,oğlumu kurtardın,yani şanslıymışım ki sen bulmuşsun onu"