Amore § Sebastian Stan

3.3

"bay stan arıyor,bu adam sana kafayı takmış valeria,bu saattede aramazsın,sen işten ayrılmadın mı"

"ayrılalı çok oldu ama işte arkadaşız yani merak etmiştir belki,karşı komşusuyum ya"

"iyi aç bakalım"

zendaya telefonu uzattığında hızlıca elinden alıp mutfağa gittim,mutfağın kapısını kapattığımda telefonu kulağıma yaklaştırdım

"valeria sen hep böyle gece üçte yanımda olmayacak mısın,nerdesin!"

söylenmeye saniyesinde başlamıştı

"daha iyi hissedebileceğim bir yerdeyim"

"yani benim yanımda iyi hissetmiyorsun"

"hissettirmiyorsun..."

gözlerim dolmaya başladığında mutfağa bakmaya başlamıştım,düz bir mutfaktı,ağlamamam gerekiyordu,güçlü durmam gerekiyordu,eğer çocuğum olacaksa ve babası istemiyorsa tek başıma güçlü bir şekilde büyütmem gerekirdi çocuğumu

"ne yapmamı istiyorsun valeria,ben cidden anlamıyorum"

"sadece bana biraz destek olmanı istiyorum sebastian!,destek!"

"ben her zaman sana destek oldum valeria,devam edeceğimde"

"benimle bir hayat kurmak istemiyorsun değil mi?"

"ne,hayır valeria,seni çok seviyorum"

"biliyorum,beni çok seviyorsun ama sadece beni seviyorsun,hayatına girmemi,evlenmemizi,çocuk sahibi olmamızı istemiyorsun,eski o saçma ilişkiler gibi beni kullanıp atmak istiyorsun"

"bunu yüz yüze konuşalım valeria"

"yüz yüzeyken zor oluyor sebastian,böylesi çok daha iyi"

"bana sorunu anlatsan sadece"

"sorun hiç bir şey,sorun sadece benim değil mi sebastian,benim aptal isteklerim,benim aptal duygularım,benim aptallıklarım,sana aptalca güvenişim,sana sırtımı yaslayışım,sana geleceğimi adamayı düşünmem,tamamen bir saçmalıktı,tüm bu sorunu ben çıkardım,bizim birlikte mutlu olabilme süremiz üç aymış sebastian..."

"bizden ayrılıyor musun?"

yere doğru hafifçe oturduğumda elimin tersiyle göz yaşlarımı silip sebastian'a cevap verdim

"birbirimize istediğimiz şeyleri veremeyebiliriz seb,böyle olması ikimiz içinde çok iyi olur"

telefonu kapattığında boş boş duvara bakıyordum sadece,kapatacağını düşünmemiştim,belkide o da bu anı bekliyordu,ondan vazgeçme anımı,

hıçkırıklarım mutfakta yankılanırken timothee hızlıca mutfağa dalmıştı bile,bir kaç saniye bana takılı kaldığında yanıma gelip kollarımın altından tutup beni yerden kaldırmıştı

kollarımı boynuna sardığımda saçlarımı okşamaya başlamıştı,çok çaresizdim,çok kötü hissediyordum

"geçecek valeria,tom ve zendaya'yı yolladım,rahatça konuşabiliriz"

"bir şey konuşmak istemiyorum artık"

timothee elimden tutmaya başladığında koltuğa oturmuştuk,bacaklarımı koltuğa uzattığımda başımı timothee'nin dizine yaslamıştım,yana yatıp timothee ile göz göze gelmemeye çalıştım,eliyle saçımla oynamaya başlamıştı