Amore § Sebastian Stan

0.8

yorum yapar ve oy verirseniz sevinirim,yorum yaptıkça okumma artıyor çünkü,okunmada motivasyonumu arttırıyor,seviliyorsunuzz <3

evime girebilmiştim sonunda,anahtarcıdan yeni bir anahtar yaptırdım,zaten param yoktu bu tarz şeylere durduk yere para harcamak çok aptalcaydı,iki günlük akşam yemeğine elveda

evimin salonunda tek başıma oturuyordum,bu soğukluk oldukça iyi hissettiriyordu,bedenimi dinç tutuyordu,göz yaşım hemen kuruyordu,bu soğukluk toprağın altının ne kadar soğuk olduğunu anlatıyordu bana,annem kim bilir ne kadar üşüyordur şimdi

babamı arayıp konuşmam gerekiyordu,onun bilmeye hakkı vardı ne de olsa,ne de olsa yirmi üç senelik evlilerdi,

tam iki kez sebastian kapımı çalmıştı ama onu bu soğuk eve almak istemiyordum,onu da görmek istemiyordum,ya da onun beni böyle görmesini istemiyordum,ama iş için onunla görüşmek zorundaydım,o kapıyı açmak zorundaydım

telefonum çalmaya başladığında o an telefonumu camdan aşağı fırlatasım geldi,her çaldığında berbat bir şeyler oluyordu,bundan nefret ediyordum,kimin aradığına bile bakmak istemiyordum,bakmayacağımda

telefon çalmayı bıraktığında kapıma bir kaç kez vurulmuştu ve zil çalınmıştı,ilk kez kapının zilini duyuyordum,sebastian hep kapıyı tıklıyordu

"valeria,aç kapıyı hadii"

kapının dışından gelen o boğuk ses tanıdıktı,dört aydır tanıdığım arkadaşım,onun her zor zamanlanında olduğum arkadaşım,şimdide benim zor zamanımda yanımda olacaktı

koltuktan kalkıp kapıyı açtığımda hızlıca elindeki poşetleri yere bırakıp sımsıkı sarılmıştı,o mükemmel bir arkadaştı,başımı omzuna yasladığımda elleri ritmik bir şekilde sırtımda sürtünüyordu

"iyi misin?"

başımı kaldırıp hailey'e baktığımda gözlerim arkasında yanan ışığa ve önündeki adama kaymıştı,kollarını göğsünde birleştirmiş bir şekilde kapıya yaslanmış bize bakıyordu

hailey kollarını bedenimden ayırıp içeri geçtiğinde yanımda durmuştu

"bay sebastian'ı içeri almamışsın,seni ararken bunun lafını ettik,hadi içeri gel val"

"tamam sen geç,ben geliyorum"

cidden ayıp olmuştu,ama ne yapayım açacak halde bile değildim,şuan bile,sadece yüzüne kapatmam hoş olmaz diye kapatmıyorum kapıyı,başka biri olsa hemen kapatırdım

"üzgünüm..."

"önemli değil,zaten içeri de gelmek istemiyorum,arkadaşınla kafanı dağıt,umarım benle dağıttığından daha çok dağıtırsın,sadece şey,şunları verecektim"

içeri kolunu uzatıp bir kaç kağıt parçasını eline alıp kapımın önüne gelmişti

"kafan dağılsın diye yarın başlamanı öneririm,ama zorlama yok istediğin zaman başla,burda setteki yapılacaklar,iş öncesi ve iş sonrası yazıyor,detaylıca uygun olduğun zaman incelemeni isterim"

ne kadar esnek bir iş,o kadar esnek ki lastik gibi,sanki torpil geçiyor gibi diyeceğimde zaten böyle bir iş yokken yaratanda o,o yüzden tamamen bir torpil,bunu neden yaptığını bilmiyorum,belki dış görünüşüm için beni kullanıyor,belki benden etkilendi,belki bir çıkarı olacak,bilmiyorum ama bir insan asla böyle bir şey yapmaz,böyle bir işveren olamaz

"teşekkür ederim,her şey için,iyi akşamlar..."

"iyi akşamlar valeria..."

kapımın önünden uzaklaşırken arkasından izlemek güzeldi,ayakkabılarını çıkartıp içeri girdiğinde kapının ufak aralığından bana el sallamıştı,karşılıklı olarak el salladığımızda kapıyı kapatıp içeri girmişti,aynı şekilde bende içeri girip kapıyı kapattım,