Amore § Sebastian Stan

1.5

"valeria kanaman hala durmadı"

"önemli değil chris,sen yola bak,ben hallediyorum"

üstümdeki tişört chris'ten aldığım tişörttü,iyi ki eteğimi değiştirip daha rahat bir eşofman giymiştim,o etek gittikçe rahatsız olmaya başlamıştı

"yakasını biraz daha aç valeria,bastıramıyorsun yaraya"

sargı bezini yarama bastırmayı bırakıp üstümdeki tişörtün uçlarından tutup üstümden çıkarttım ve arka koltuğa attım,içimde zaten yarım bir üst vardı,sorun değildi onun yanında tişörtsüz kalmam,gayet kapalıydım

"niye başta bunu yapmadın kendine eziyet ediyordun"

biraz gözlerini şenlendirmek istedim chris

"sebastian'a ulaşmıyor musun hala"

"aramayı bıraktım,iki kez aradım ve açmadı,geri dönerdi müsait olsaydı"

başımı arkaya doğru yaslayıp sağ elimle sol tarafımdaki yaranın üstüne bezle bastırıyordum,biraz kan akışı azalmıştı ama bezi çektiğimde daha çok kanıyordu

"o bez ilaçlı mı"

"evet çok canımı yakıyor"

başımı sağa çevirip gözlerimi kapattım,birisinin yüzüne bakarak uyuyamazdım bu baya garip bir şeydi,derin bir iç çekip koltukta gevşemeye çalıştım,biraz daha koltukta yayıldığımda chris arabadaki klimayı açmıştı,sonunda ısınabilecektim

"o adama bıçakla saldırmak için mi yanına almıştın bıçağı"

"öyle yapacaktım güya,kendi silahımla yaralandım"

"polisi aramakla en doğru kararı yapmışsın,ilk onu aramak çok mantıklı"

bizde bir şeyler biliyorum yani,ne de olsa yaklaşık yedi aydır tek başıma yaşıyordum hiç bilmediğim bir şehirde

"sete evin çok uzak chris"

"set benim setimin yolunun üstünde"

"ama ilk benim sete değilde sebastian'ın evine gitmem gerekiyor"

"yarın için izin al"

yeterli bence bu kadar izin,çok fazla şey başıma gelmişti ve hepsi için izin alırsam,böyle para kazanamam

"sebastian'ı görmüş olurum,gitmem daha iyi olur hem kafamı dağıtırım"

esnemeye başladığımda yavaş yavaş uykumun geldiğini hissediyordum,arabanın içi ısınmaya başlamıştı,gevşemeye başlamıştım böylece,şuan kendimi güvende hissediyordum ama yine yalnız kaldığımda nasıl hissederim bilemeyeceğim

"uyumak istersen koltuğu biraz daha geriye yatır"

"uyumuştum zaten ama mayıştım biraz sanırım"

kırmızı ışıkta durduğumuzda chris elini oturduğum koltuğun altına getirip bir şeyi çekmişti ve koltuğumu ittirdiğinde geriye doğru yatmıştı

"kendine göre ayarla,çok güzel yatak bile oluyor"

"emin ol evdeki yatağımdan çok daha rahat"

sağ elim göğsümün sol tarafında bir şekilde,sol elimde karnımın üstünde gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım,belki sabah olurdu ve böylece daha güzel bir güne uyanabilirdim,çünkü bu gece çok boktandı

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_

arabadayken saat on iki falandı,şuansa iki,sadece iki saat uyumuştum ve chris'in evine gelmiştik bile,beni tabikide uyandırmamıştı,salona sokak lambasının ışığı düşüyordu,o sırada masasının üstünde ışığı yanan telefonumu görmüştüm,birisi arıyordu