HARABE SARAYI

YAKUT YÜZÜK

Merhaba ben Ecrin Yılmaz

İlk kurgum ve çok heyecanlıyım.

Umarım seversiniz.

Yorumlarınız ve oylarınız benim için çok önemli
Lütfen fikrinizi paylaşmayı unutmayın...

~ BÖLÜM 1 ~

YAKUT YÜZÜK

Lara.

İsmim Lara.

Babamla birlikte bir şehirde yaşıyorum. En yakın arkadaşım Reyna. Reyna ile lisede tanıştık. Uzun zamandan beri arkadaşız çok fazla kavga etmeyiz ama bazen iyiliğimiz için olan tartışmalar yaparız.

Babam ile annemin tanıştığı minik kasabaya geldik bugün.

Buraya annemi ve büyükbabamı ziyaret etmek için her yıl geliriz.

Yalnız bu sene Reyna da burada, burayı hep merak etmişti.

Gerçi merak edilecek bir yanı da yoktu eski evler kurumuş ağaçlar sanki bir kovboy filmi gibiydi bir şey hariç o evden Küçüklüğümden beri korkmuşumdur. Bir tek o ev korku filminden çıkmış gibiydi.

Ama bu gün küçüklüğüme verdiğim sözü tutup
O eve giricektim. Zaten tek başıma cesaret edemezdim. O yüzden Reyna buradaydı

Büyükbabam, onu çok severdim. O da beni çok severdi. Zaten küçük bir ailemiz vardı. Bana hep kızına anneme benzediğimi söylerdi.

Araba durmuştu ve bu geldik demekti. Arabadan ilk Reyna indi onu izledim. bunu neden yapmıştım. Bilmiyorum, ve bende indim.

Burası hiç değişmiyordu , sanki zaman burada duruyordu. Bu kasaba bir istisnaydı.

Gözüm kapalı yolu bulabileceğim kadar iyi biliyordum burayı.

Büyükbabamın evi tek katlı ahşap samimi bir evdi. Zaten çoğu ev böyleydi. Ahşap ve eski Kasabada çok fazla yaşıyan insan yoktu. Yaşıyanlarda büyükbabamın yaşlarındaydı.

Babam bagajı açıp bavulları alırken ona yardım ettim. O sırada büyükbabam geldiğimizi fark etti ve evden çıkıp yanımıza geldi. Reyna'yı görünce şaşırsa da babama sarıldı. Babam büyükbabamın Reyna 'ya baktığını fark edince
"Reyna Laranın en yakın arkadaşı"diye açıkladı.

Reyna tüm zarafetiyle hafifçe başını öne eğip selam verdi. Reyna çok zarif bir kızdı.

Sonunda büyükbabam benide fark etti ve
" torunum " diyerek bana sarıldı. dediğim gibi büyükbabamı severdim.

" Hadi ne bekliyorsunuz içeri geçelim. " Büyük babam çok samimi bir insandı.
Onu bu yüzden de çok severdim.

Sıcak şömine , ağaç duvarlar , sert koltuk , ahşap masanın üstündeki solmuş çicekler.

İçten içe seviyordum bu kasabayı.