Say You Love Me (A Leo Mafia Story)

Chapter 26

Kurt Nottinghamshire

The ride home was quiet. I don't know what's running through Yuri's mind. She's been quiet the whole time.

I just confessed my love to her and I don't know what to do next. I didn't get the chance to hear her reply or anything earlier. Right at that time, Rieve come and announced my next meeting.

"Sir, were here" I called Gabriel to fetch us.

Hindi ko alam kung makakapag-drive pa ako ng maayos after nun. Tahimik lang na nakaupo sa gitnan namin si Third habang hawak pa din yung tablet ko.

After his abduction ang laki nang nagbago sa kanya. He doesn't like to talk a lot. Nawala na din yung pagiging makulit niya. We tried everything we can to bring back the old Third but I guess hindi na mangyayari yun.

Ang maganda lang na naging kalabasan nun ay naging mature siya. Naging twice his age yung ugali niya. Natatakot ako sa kung anong pwedeng mangyari sa kanya.

"Kurt?" I pull out of my thoughts with Yuri's voice.

I look outside. Si Yuri lang ang nakatayo doon. That's when I noticed na ako lang ang nasa loob ng sasakyan. Agad akong lumapit kay Yuri, too close that I saw her red blush as she looks away.

I let out a soft chuckle kaya mas lalo siyang namula. Nagsimula na kaming maglakad papunta sa loob ng bahay kung nasan nakasilip ang lahat sa bintana at pinto. Nang makita nila kami ay agad silang umayos at umaktong walang nangyari.

"Tain na ayo!" napatingin kami kay Third nang sumigaw siya na parang inuutusan kaming lahat.

"Sir, yes, sir!" sagot ni Nelly.

Napatawa nalang kaming lahat sa kakulitan ni Nelly. Pinatulan pa talaga yung bata.

"Go help yourself. I'll just take a shower" tumango sila bago tuluyang umalis.

I walk up the stairs nang hindi ko napapansin na nasa likod ko pala si Yuri. Not until I reached my room and started to to close it, she decided to step inside.

I look at her confusingly. Akala ko sumunod na siya kay Nelly. What's she doing here?

"Yuri?" she fidgets on her spot and looks everywhere but me.

"May... m-may sasabihin a-ako" she stuttered.

Yuri Cabresa

Huminga ako ng malalim bago ako lumingon sa kanya. Tinitigan ko yung mata niyang napakaganda. Yung blue-gray niyang mata na nakatitig din sakin ngayon at inaantay ang susunod kong sasabihin.

Kanina nung sinabi niyamg mahal niya ako hindi ako kaagad nakapag-react. Hindi ko alam kung anong gagawin at sasabihi  ko. Buti nalang biglang pumasok si Rieve. Hindi ko alam kung paano ko aalis ang awkward tension kanina.

"Yung kanina..." simula ko.

Hindi ko masyadong mahanap yung boses ko dahil sa nakatitig siya sakin. And the fact na nagtapat siya sakin kanina ay mas lalong nakapagpakaba sakin.

"What about it? I mean it, Yuri. I mean everything I say. Wheter you doesn't feel anything towards me or not, I'm keeping my wo-" pinutol ko kaagad siya.

"Mahaldinkita" mabilis kong sabi sabay yuko.

Goodness! Nasabi ko din. Pero sure akong wala siyang naintindihan. Sa sobrang kaba ko ay napabilis yung pagsasalita ko. Hindi ko tinitignan yung reaksyon niya. Hindi ko magawa.

"What... did you say?" mahina niyang tanong.

Nagsimula na namang tumambol yung dibdib ko. Napapikit ako. Kaya mo yan Yuri. Magtatapat ka lang din naman. Nagtapat na siya sayo.