Η μάχη της ψυχής ΙΙΙ: Η δικαίωση

10. "Shadows"

Ήμουν τρομερά θυμωμένος και εκνευρισμένος. Όμως ένιωθα και απερίγραπτη θλίψη και απελπισία. Δεν πίστευα ότι η Κέιτ είχε τόση οργή μέσα της. Μετά από εκείνη τη συζήτηση είχα καταλάβει ότι οι πράξεις της δεν αποσκοπούσαν απλά σε μια φιλανθρωπική κίνηση.

Κάτι ετοίμαζε και δεν ήξερα τι. Χρειαζόταν χρήματα αλλά αρνιόταν να τα δεχτεί από εμένα. Φοβόμουν ότι τα σκοτεινά συναισθήματα που έκρυβε μέσα της, θα την αφάνιζαν. Έτρεμα στη σκέψη να την χάσω.

Όμως είχα καταλάβει ότι τίποτα δεν θα την σταματούσε. Ήταν καλύτερα να την βοηθήσω και να την προστατεύω από τις σκιές διαφορετικά, ίσως να γινόμουν και εχθρός της.

Όταν ο Λίαμ μου έδινε αναφορά για την επιτυχία που είχε το σχέδιό μας, δεν μπορούσα να χαρώ. Ο νικητής του τουρνουά πόκερ ήταν κατενθουσιασμένος με το νέο του όχημα και φυσικά, θέλησε να κάνει μία «παραγγελία» πληρώνοντας όσο-όσο.

Ταυτόχρονα, οι δέκα φιναλίστ είχαν συνειδητοποιήσει τη μορφή των υπηρεσιών που θα παρέχουμε στο μέλλον και ήταν πρόθυμοι να λάβουν μέρος σε μια παράνομη δημοπρασία που θα διοργάνωναν οι Jokers.

Κοιτούσα τη λίστα των «προϊόντων» μας. Χάρης στα χρόνια μου ως αρχηγός των Pride Wolves είχα κάποιες διασυνδέσεις με ταλαντούχα άτομα που κρύβονταν στις σκιές.

Η πρώτη αυτή δημοπρασία θα γινόταν με έξι πολύτιμα αντικείμενα. Σφίγγοντας το στυλό στα χέρια μου, πρόσθεσα ένα ακόμη.

7. Dr. Wonder

Ο Λίαμ με κοίταξε περίεργα. Υπήρχε θυμός και απελπισία στα μάτια μου και δεν ήξερα ποιο υπερίσχυε.

-«Ρίτσαρντ...» ψέλλισε κοιτώντας την λίστα. Τον κοίταξα κατάματα.

-«Οργάνωσέ το σχολαστικά. Δεν θέλω να πάθει τίποτα.» είπα μόνο μέσα από τα σφιγμένα δόντια μου. Εκείνος έγνεψε θετικά και αποχώρησε.

Έπιασα το κεφάλι μου από απόγνωση.

****

Υπήρχε μια αμήχανη ατμόσφαιρα ανάμεσά μας.

Βρισκόμουν στο διαμέρισμα του Μάικλ. Εκεί βρίσκονταν όλοι τους. Η τετράδα είχε ενωθεί ξανά. Όμως το βλέμμα μου είχε πέσει στην Μάγκυ.

Είχε αλλάξει ελαφρώς από τότε που την θυμόμουν. Το κορμί της ήταν πιο στητό και ίσως μυώδες. Έδινε την εντύπωση ότι είχε γυμναστεί σκληρά. Τα μαλλιά της ήταν σκούρα καστανά όπως και τα μάτια της, μέσα στα οποία μπορούσα να εντοπίσω το ίδιο σκοτάδι με το δικό μου.