ဇွန်ဘီဘုရင်ရဲ့အိမ်မွေးကြောင် [COMPLETE]✓

Chapter 13.2

Unicode

Chapter 13.2 - ရပ်လိုက်!!ရပ်လိုက်!!

ဖန်းဟယ်က ပြတင်းပေါက်ကို ခဏလောက်ကြည့်ပြီးနောက် သူ့ရဲ့ကြောင်လက်ဖဝါးလေးတွေက လျှောကျသွားတယ် ။ သူက ကမ္ဘာကြီးအဆုံးမသတ်ခင်  နှစ်ရက်အလိုမှာ ပြန်မွေးဖွားလာခဲ့တယ်။၊ ဒါပေမယ့် မတော်တဆမှုအမျိုးမျိုးက ဒီအကျိုးကျေးဇူးကို ပျောက်ကွယ်သွားစေတယ်။ သူက သူ့နောက်ကို အမြဲလိုက်နေတဲ့ ခြေလှမ်းအနည်းငယ်အကွာက လီကျန်းကို လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ထို့နောက်မှာ သူ ဒီနေ့ကစပြီး လီကျန်းကို ကမ္ဘာပျက်ကပ်ကို စူးစမ်းလေ့လာဖို့ သူနဲ့အတူ  ခေါ်သွားရမယ်လို့ စိတ်ထဲမှာ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

ဖန်းဟယ်ရဲ့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားတဲ့ အစိမ်းရောင်ကြောင်မျက်လုံးလေးတွေနဲ့  လီကျန်းရဲ့ မကောင်းးဆိုးရွားဆန်တဲ့ အနက်ရောင်ဗြောင်မျက်၀န်းတွေက တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်နေတုန်းမှာ  အပြင်ဘက်မှာ ရှိနေတဲ့ လီကျန်းရဲ့ဆဲလ်ဖုန်းက ရုတ်တရက်မြည်လာပြီး လူတစ်ဦးနဲ့ ကြောင်တစ်ကောင်ကြားက တိတ်ဆိတ်မှုကို ချိုးဖျက်လိုက်တယ်။

ဖန်းဟယ်ရဲ့ ကြောင်နားရွက်တွေက လှုပ်ရှားသွားပေမယ့် လီကျန်းကတော့ မတုံ့ပြန်ဘူး။ ဖန်းဟယ်က မပြေးသွားခင်မှာ ခဏလောက် တုံ့ဆိုင်းသွားတယ်။ ကော်ဖီစားပွဲပေါ်မှာ လီကျန်းတင်ထားခဲ့တဲ့ဆဲလ်ဖုန်းက မီးလင်းနေတယ်။ဖန်းဟယ်က ဖုန်းအပေါ်ကခေါ်ဆိုသူ ID ကို မြင်ရဖို့ ကိုင်းညွတ်လိုက်ပြီး ခေါ်ဆိုသူက  လီကျန်းရဲ့အစ်မလီယွဲ့ဖြစ်ပုံရတယ်။

ဖန်းဟယ်က ခေါင်းကို လှည့်လိုက်ပြီး အပြင်ထွက်လာတဲ့ လီကျန်းကို ကြည့်လိုက်တယ်။ သူက အနည်းငယ်ဝမ်းနည်းပြီး စိတ်ပူသွားတယ်။ လီယွဲ့က ဖုန်းဆက်နိုင်တယ်ဆိုတော့ သူ ဖုတ်ကောင်ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးမကူးစက်ထားဘူးလို့ ဆိုလိုပေမယ့်လည်း လီယွဲ့က မီးဖွားခါနီး ကိုယ်ဝန်ဆောင်အမျိုးသမီးဖြစ်တယ်။ ဒီလို ဖုတ်ကောင်တွေ နေရာတိုင်းမှာရှိနေရင် သူမကိုယ့်ကိုကိုယ် ကာကွယ်နိုင်ပါ့မလား။

ကြောင်လက်ဖဝါးက ဖုန်းကို နှိပ်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ပျော့ပျောင်းတဲ့ လက်ဖဝါးနုနုက ဖုန်းနဲ့နောက်ဆုံး မချိတ်ဆက်မိခင်ထိ အချိန်အတော်ကြာအောင် ချောနေခဲ့တယ်။ ကံမကောင်းစွာနဲ့၊ လီယွဲ့က ဗလုံးဗထွေးနဲ့ တစ်စုံတစ်ခုပြောနေတာကိုပဲ ဖန်းဟယ် ကြားလိုက်ရပြီး နောက်တော့ ဘာအသံမှမထွက်လာတော့ဘူး။