Teacher's Pet / MinSung

5

"Çüşş"

Duyduğum şeyle gülmemek için kendimi zor tuttum şaşırmış gibi bana bakıyordu -haklı hocam kaşıma benim gibi güzel vücutlu erkek çıksa bende şaşırır kalırım mal gibi- en sonunda dayanamayıp konuştum

"Bir sorun mu var hyung daldın"

"Ha yok bir şey dalmışım sadece böyle mi duracaksın"

"Evet genelde evde böyleyim bir sorun mu var istersen değiştirebilirim hyung"

"Yok sen nasıl rahat ediyorsan öyle kal"

"Peki o zaman çalışmaya başlayalım kahve ister misin"

"Çok iyi olur bende o arada kitapları hazırlayayım"

"Tamamdır uzun sürmez"

Çok heyecanlıydım umarım ortada kalmam herhangi bir sinyal aldığım an jeonginin de dediği gibi üzerine atlasam mı diye düşünmüyor değilim ama yaparsam ve yanlış anlamış olursam derslere bile giremeyip sınıfta kalırım

En sonunda düşüncelerimden kurtulup ikimize de kahve hazırladığımda çoktan masaya kurulmuş olan minhonun yanına gittim

"Ben geldimm"

"Bende hazırladım gel çalışalım"

"Tamam"

İlk başlarda gayet güzel çalışıyorken -minho anlatırken onu izliyordum- minhonun bana olan kaçamak bakışlarını görüp sevinmiştim tam anlamadığım soruyu ona sormak için kafamı ona doğru çevirmemle dudaklarıma baktığını görmemle bir tık şaşırdım

"Minho"

"Efendim ji"

"Neden öyle bakıyorsun"

Desiğim şey ile dudaklarıma odaklanıp baktığını anlamış olacak ki gözlerini gözlerime çıkarttı

"Özür dilerim dalmışım"

"Sorun değil"

Sesim o kadar heyecanlı çıkmıştı ki ben bile kendime şaşırmıştım

"Hyung"

"Efendim hanji"

"Seni öpebilir miyim"

Sorduğum soruyla gözlerimin tam içine bakmaya başlamış ilk başta doğru duyup duymadığını sindirmeye çalışmış sonrasında ise defalarca konuşmaya başlayacakken vazgemişti en sonunda pes edip ben konuştum

"Ahah sadece şakay-"

Sözümü yarıda kesen şey minhonun dudakları olduğunda ilk başta şaşırdığım için karşılık veremesem de en sonunda olan şeyin farkına varıp öpüşüne karşılık vermeye başladım

Nefessiz kalana kadar sakince öpüştüğümüzde ilk ayrılan o olmuştu

"Jisung ben senin öğretmeninim biliyorsun değil mi"

"Çok yakında olmayacaksın minho biliyorum"

"Devam etmek istiyor musun"

"Evet minho istiyorum"

Tam tekrardan dudaklarımızı birleştirecekken sandalyede rahat edemediğimden ayağa kalkmamla şaşırmış olsa gerek yüzüme bakıyordu şaşırmış ifadesiyle

Elinden tutup arkamızdaki koltuğa oturmasını sağlayıp kasıklarına oturduğumda önce gülümsemiş sonra kaldığı yerden devam edercesine öncekine kıyasla daha hırçın bir öpüşme başlatmıştı

Elini yavaş yavaş kalçalarıma indirip sıktığında ağzımdan çıkan boğuk inlemeyle gülümsediğini kıvrılışını hissettiğim dudaklardan anlamıştım elimin birini saçlarına geçirmiş ve çekiştirmeye başlamıştım bu sefer inleyen o olduğunda gülen taraf ta ben olmuştum