Teacher's Pet / MinSung

14

*Önceki bölüm hatırlatması

"Alo anne Jisung mı geldi?"

"Ji-jisung-"

"Noldu anne ağlama bir şey mi oldu jisung'a"

"..."

"ANNE CEVAP VER KORKUTMA BENİ"

"Jisung'ı h-hastaneye kaldırmışlar..."

*************

Jisung'ın hastaneye kaldırıldığı haberini alan Minho hayatının şokunu yaşadı bir anlığına. O bu haldeyse Bayan Han'ın ne halde olduğunu bile tahmin edemiyordu. Çok zaman kaybetmeden Bayan Han'ı da daha fazla telaşlandırmamak adına telefona doğru konuştu.

"Tamam sakin ol anne ben şimdi gideceğim yanına."

"Bende geleyim oğlum lütfen."

"Peki geliyorum ben gelene kadar sakin kalmaya çalış."

"Bekliyorum..."

Minho telefonu kapatır kapatmaz gelen ilk taksiyi çevirip evin yolunu tarif etti. Genç oldukça telaşlıydı. Sevdiği kişileri daha önce de kaybetmişti ancak Jisung'ı da kaybederse dayanamayacağını düşündü. Jisung ona yaşama isteğini vermişti her ne kadar farkında olmasa da.

Minho düşündü 'eğer o da giderse ne yaparım' diye geçirdi içinden ama biliyordu onun güçlü bir çocukt olduğunu o yüzden kendini sakinleştirebiliyordu bir nebze de olsa.

Eve vardığı gibi Bayan Han'ı da yanına alıp arabayı Jisung'ın olduğu hastaneye doğru sürdü. Bir yandan endişeleniyor diğer yandan da düşünceleriyle savaşıyordu genç. Bunu fark eden Bayan Han kendisini bir kenara bırakıp küçüğüne moral vermek adına boştaki elini güven verici şekilde sıktı.

"Sakinleş Minho benim oğlum güçlüdür hem neyi olduğunu da bilmiyoruz hemen karalara bağlama sadece hastanedeymiş iyidir benim Jisung'ım."

"Umarım öyledir anne."

Geldikleri hastane ile Minho arabasını bulduğu ilk yere park etti. Arabadan inip hastanenin içine doğru ilerleyen ikili danışmanın önünde durdu.

"Merhaba hoşgeldiniz."

"Mserhaba. Jisung. Han Jisung bu hastaneye kaldırılmış hangi odada?"

"Hemen bakıyorum...ikinci kat sağdan yüz doksan yedinci oda geçmiş olsun"

"Teşekkürler."

İkili gelen asansörü beklemeden merdivenlerden koşarcasına çıkarak Jisung'ın olduğu odayı aramaya başladılar. Buldukları odayla ilk nefeslenip sonrasında kapıyı tıklayıp gelen 'gir' sesi ile içeri adımladılar.

İçeri girdiklerinde hasta yatağında yatan Jisung'ı görmeleriyle direkt olarak Jisung'ın yanına geçtiler.

"Oğlum hani ekmek almaya gidip hemen gelecektin."

"Güzelim bak biz geldik hadi uyan artık."

İkilinin ağlayarak konuşmasına uyanan Jisung ağlayan ikiliyi gördüğü gibi onlara katılarak ağlamaya başladı.

"Anne...Minho...neden bu kadar geç kaldınız."

"Anca haber alabildik Minho kaç saattir seni arıyordu çok korktuk."

"İyisin değil mi Ji."

"Gördüğün gibi..."

Üçlü kısa süreli ayrılıklarının hasretini giderirken içeri gelen doktor ile konuşmaları bölündü.