Teacher's Pet / MinSung

12

Bayan han iki gençlr birlikte yediği yemekten oldukça memnundu. Oğlunun sonunda mutlu olduğunu görmek Bayan Han'ı oldukça mutlu etmişti. Kim oğlunun mutluluğunu görmek istemezdi ki zaten, bir annenin en mutlu olduğu an bile olabilir.

Bayan Han sevmişti Minho'yu. Anlamıştı oğluna iyi geldiğini ve onu mutlu ettiğini. Günün sonunda saat iyice geç olmaya başladığından Minho'yu evine göndermek istemeyen Bayan Han olabilecek en iyi teklifi yapmak için Minho'yu durdurup konuştu;

"Bügun burada kalsana oğlum, saat çok geç oldu."

"Evet hyung saat gerçekten geç oldu"

"Rahatsızlık vermeyeyim siz anne-oğul takılın."

"Yok oğlum ne rahatsızlığı aksine beni mutlu etmiş bile olursun."

"Öyle diyorsanız."

Bayan Han'ın büyük ısrarları üzerine orada kalmaya karar verdi Minho. Jisung annesi ve gelecekte ailesi olabilecek kişinin iyi anlaşmasına oldukça sevinmişti, gerçek bir aile gibi görünüyorlardı...

"Minho sen Jisung'ın odasında kalmak ister misin oğlum?"

"Jisung nerede yatacak?"

"Yer yatağı yaparız en olmadı birlilte yatarsınız sorun olmazsa. Malum ben deli yatıyorum sabah yerde uyanır çocuk."

"Benim için sorun değil."

"Benim için de sorun değil öyleyse."

İki gencin de kabul etmesiyle saatin geç olmasından dolayı odalara dağıldılar.

"Annen çok şirin biri. Seni çok seviyor."

"Öyle bende onu çok seviyorum. Seni de sevdiğini söyledi."

"Sevindim o zaman bende onu sevdim."

"Sıkıştırdım mı seni?"

"Yo rahatım."

"İyi öyleyse."

"İyi geceler Ji."

"İyi geceler Min."

İki genç birlikte uyuduklarından olsa gerek hem heyecanlı hem rahatlardı. Günler sonra rahat bir uyku çekmişti büyük olan...

*************
Sabahın ilk ışıklarında ilk uyanan Bayan Han olmuştu. Oğlu ve Minho'yu kontrol etmek için odaya gittiğinde gördüğü manzara mutlu etmişti onu. İki genç sarılmış bir şekilde çok şirin gözüküyordu.
Bayan Han ilk uyandırmayı düşündü ancak o kadar güzel uyuyorlardı ki kıyamadı ve bu anı ölümsüzleştirerek iki gencin fotoğrafını çekti. Uyanınca oğluna gösterip sinir edecekti.

**********

Minho uyandığı gibi yanında gördüğü Jisung ile mutlu olmuştu içinden 'sevgili olsak böyle uyur muyuz' diye geçirdiğinde içi bir hoş oldu. Küçüğünün alnına öpücük bıraktığında küçük olan huylanmış olacak ki kıpırdanıp gözlerini açmıştı.

"Günaydın uyuyan güzel."

"Sana da günaydın Min uyurken rahatsız etmedim değil mi?"

"Hayır çok rahat uyudum yeni kalktım zaten."

"Anladım güzel o zaman. Sanırım annem de uyanmış mutfaktan güzel kokular geldiğine göre."

"Olabilir biz de yardım edelim."

"Kalk da gidelim hyung."

"İlk elini yüzünü yıka ben yatağı toplayacağım."

"Tamammm."

Minho yatağı toplarken Jisung yüzünü yıkadıktan sonra annesinin yanına gidip mutfakta neler yaptığına bakmıştı. En sevdiklerini masada gören Jisung'ın gözleri parlarken içeri giren Minho'nun kıkırdaması duyulmuştu. Bayan Han da Minho'ya katılırken Jisung da kendini tutamayıp gülmeye başlamıştı.

"Sultanım sen gitme bir daha ben özlerim senin kahvaltılarını."

"Ellerinize sağlık Anne keşke bizi de uyandırsaydın yardım ederdik."

"Çok güzel uyuyordunuz kıyamadım size. Ayrıca Jisung biliyorsun bende kalmak istiyorum ama işlerim malum Wonhyuk ile hala konuşuyoruz işi Kore'ye taşımak ile ilgili eğer olursa temelli buraya geleceğim."

"Wonhyuk abiye güvenim sonsuz umarım başarırsınız."

"Evet evet herneyse kim gidecek ekmek almaya ekmek kalmamış evde."

"Tek olunca yemediğim için almıyodum çok ben almaya giderim siz bekleyin."

"Ben de geleyim mi Ji?"

"Gerek yok zaten market yakın tek gidebilirim."

"Tamam o zaman."

"Ben üzerimi giyinip hemen gidicem bekleyin beni yemeyin!!"

"Tamam oğlum beklicez sizin için yaptım zaten."

"İyi o zaman kaçtım"

**********

"Teşekkür ederim Minho."

"Zaten dünden beri teşekkür ediyorsunuz gerek olmadığını söylemiştim ben sadece Jisung'ın yanında oldum. Zor zamanlar geçirdiğini biliyorum onu mutlu etmek için elimden geleni yapıyorum ve yapmaya da devam edeceğim onun mutluluğu benim de mutluluğum. O yüzden endişelenmenize gerek yok siz gitseniz de ben onu koruyacağım ve yanında olacağım."

"İyiki varsın oğlum üzme Jisung'ımı küçük yaşta çok zor şeyler yaşadı yeni yeni aşabiliyor gördüğüm üzere senin de bunda katkın var ne kadar teşekkür etsem az gelecek güveniyorum sana Jisung'ım için en iyi kişisin."

"Bende teşekkür ederim bana güvendiğiniz için. Güveninizi boşa çıkartmayacağımdan emin olabilirsiniz."

"Eminim çıkartmazsın ama eğer çıkartırsan da affetmem bilesin."

(Y.N: Bilesinnnnn beynimde gün boyu bu ses var imdat. Yalı çapkını repliklerine istifa.)

Minho ve Bayan Han'ın konuşmasına kulak misafiri olan Jisung küçük bir tebessüm ile evden dışarı adımladı. Ona değer veren insanların olduğunu görmek içini rahatlatmıştı.

Ekmek almak için girdiği marketten yine 2 poşet dolusu abur cubur ile çıkmıştı. Hepdini yiyemeyeceğini bilmesine rağmen almıştı çoğunu. Evin yolunu tutup elindeki çikolatalardan birini yerken önünü kesen yapılı adamlar ile durakladı.

"Bizimle gelmelisiniz Bay Han."

"Pardon? Kimsiniz?"

"Babanız sizinle görüşmek istiyor"

***********