The Unexpected Blessing

Chapter 14 : Unknown

In the next day...

Irene POV -

Papunta ako sa kwarto ni mommy, para dalhan itong breakfast niya pati mga vitamins, naglalakad pa lang ako sa hallway ng makita ko na si kuya Bong, lumabas sa kwarto ni mommy. Doon pala siya natulog kagabi? Haha siguro napilitan na naman siya dahil kay mommy, oh my poor kuya..

"Kuya! Where's mommy pala?" I asked.

"Nandun sa loob, tulog pa" sagot niya.

"Kamusta kagabi kuya, binaby kaba ulit ni mommy?" I said, burst into laughter.

"Ewan ko sa'yo irene, kapag tinanong ka mamaya ni mommy kung nasan ako isagot mo na lang umalis, may pinuntahan" he shook his head. Sus, kala mo talaga aalis eh tatakasan lang naman si mommy.

Tumango ako bilang tugon, saka siya naglakad paalis.

Marahan kong binuksan yung pinto, at muli itong sinara ng makapasok na ako. And yes tulog pa nga si mommy, kaya nagdahan-dahan ako sa paglalakad para hindi makagawa ng ingay, pansamantala ko muna nilagay yung pagkain sa may mesa.

Mas maganda siguro kung wag ko muna gisingin si mommy, o gisingin ko na talaga? Aishh! Bahala na na nga gigisingin ko na, anong oras na din kasi hindi pa siya nakakakain ng almusal, it's noy good for her, lalo na kung nalilipasan siya ng gutom.

At dahil mahimbing pa ang tulog niya, nagpasya akong ayusin yung ibang gamit na nakakalat, haistt..puro litrato pala ito,....puro picture ni D-daddy! Habang inaayos ko ang mga iyon biglang may tumawag mula sa aking likuran...

"A-anak, irene?"

I whirled around, and I knew it, it was mommy! She's awake na pala.

Agad ko siyang nilapitan, naupo sa kanyang tabi sa may kama.

"Good morning mommy!" I smiled, and kissed her on her cheeks.

"Morning sweetie, ano nga pala ginagawa mo dito?"

"Dinalhan po kita ng food for breakfast mama, and yung mga vitamins mo din po nandyan na, para after mo po kumain, inom ka na po ng vitamins"

"Ang sweet and caring naman ng ate irene namin na 'yan" she chuckles softly, pinching my cheeks.

"Dapat lang mommy," I winked at her. Na siyang napatawa naman.

Tumayo akong saglit para kunin yung pagkain sa mesa, at ibinigay iyon sa kanya.

"Here ma, eat kana po alam kong gutom kana"

"Thank you po anak 'ko, love youuu!"

"You're very welcome ma, eat well,..alis na po ako" pagpaalam ko.

"U-uyy, you're leaving me? H-here?" she bowed her head, started to play with her fingers, as usual.

Lalakad na sana ako paalis, pero nilingon ko muna si mommy.

"May gagawin pa po kase ako mommy, papuntahin ko na lang po mamaya sila Manang dito para asikasuhin ka,"

habang sinasabi ko iyon, narinig ko na ang mahihinang ikbi ni mommy, Ayy naman!

"Samahan mo ako dito,." she said, pouted.

"B-but mommy---"

"W-wala ako kasama dito,pero sige na alis kana,..s-sino ba naman ako para sa samahan mo di-dito diba? Hindi mo naman ako l-love, mas love mo yung i-iba kesa sa akin" she started to cry.

I was too stunned to speak.

Babalik di naman ako mamaya eh. Eto na tayo sa suyuan.

"N-no, ma that's not what I meant to say,..uhm..."