GÜL GÜZELİ / texting

2.9

İyi okumalar.

7 Ekim 2022

Haktan'dan :

Yanıldım ve yenildim.

Binlerce kişiyle savaştım, tek birine malup oldum.

Yanıldım, zihnimin oyunlarına kandım.

Aldandım, kendi kurduğum senaryolara inandım.

Dayanamadım, kalbimin aklımı yenmesine engel olamadım.

Özgür'ün evi hepimize göre daha büyük ve daha genişti.

Bu yüzden bugün onda toplanma kararı almıştık.

Bölümü izleyip kafa dağıtmaktı amacımız.

Kafamı, gövdemden ayırsam da dinmezdi aklımın içindeki çığlıklar.

Herkes bir işin ucundan tutmuş yiyecekleri masaya koyuyordu.

Sigara bahanesi ile bahçeye çıkmıştım.

Serra'nın olduğu yerlerde geçirdiğim süreyi en aza indirebilmek için verdiğim mücadeleyi onu unutmak için vermem gerekiyordu.

Üçüncü sigaramdayken Ecem'in yanıma geldiğini gördüm.

"Çok içiyorsun bu sıralar."

"Yaralı ve dumanlıyım. "

Paketimi ona uzattığımda beni reddetti.

"Aşık ve kırgınsın. "

Dediğini onaylamamıştım ama gerek de yoktu.

Hepimiz her şeyin farkındaydık.

Tek bir kişi hariç.

Sigaramın sonuna geldiğimde dalgınlıkla yanan ucunu avuç içimle söndürmüştüm.

Belki de dalgınlık değildi, bilmiyordum.

Acımı ruhuma değil de bedenime vurmak istemiş olmam da bir tercihti.

Ecem, hızla elimi avuç içine aldı.

"Gerizakalı!Ne yapıyorsun‽"

Yüksek sesle konuştuğu için içeridekiler telaşla bahçeye çıktı.

İlk konuşan Ulvi'ydi.

"Ne oldu ?" Sesindeki endişeyi hissetmiştim.

Durukan bana kaşları çatık bir şekilde bakıyordu.

Can ise Ecem'in elinde olan avcuma.

İkisi olaya daha hakim olduğu için ne yaşadığımı anlama konusunda oldukça iyidiler.

"Eline mi bir şey oldu ?" Çağla'nın sorusuna tam cevap verecekken Ecem araya girmişti.

"Avuç içini kül tablası sandı."

"Farkında değildim."

Öldürücü bakışlar üstümde toplanmıştı.

Serra, bir bana bir de avuç aramda bakışlarıyla mekik dokuyordu.

Özgür, hangi ara içeri girip buz getirmişti yetişememiştim.

Buzu avuç içime bastırdıklarında acı bedenime yayılmıştı.