Een week later
Wolfs en ik zijn onderweg naar opa en oma om de kinderen op te halen. Met de vader ging het goed. Wolfs weet nog steeds niet wat er aan de hand is, en met de zaak van Emily ben ik steeds afwezig. Als we bij de opa en oma zijn belt Wolfs aan en kijk ik naar het huis daarnaast, ik heb niet in de gaten dat ik bijna sta te huilen. Tessa doet de deur open en ik schrik op uit m'n gedachten, ik weeg snel de tranen weg en loop achter Wolfs aan naar binnen. "Jullie mogen weer naar huis" begint Wolfs het gesprek. Max en Tessa schrikken duidelijk, Evelien springt op van blijdschap. "Max Tessa zijn jullie niet blij?" Vraagt oma een beetje bezorgd, "jawel, kunnen we nu meteen naar huis?" "Ja, als jullie nu willen?" Zeg ik. "Jaaaaaahhh nu naar huis" roept Evelien blij en rent meteen naar boven om haar spullen in te pakken. Max en Tessa staan ook op en lopen naar boven.
JE LEEST
Jeugd (flikken maastricht)
FanfictionHet is twee jaar na de overval en Wolfs en ik werken nog steeds samen en wonen ook nog in de ponti. Ik ben alleen meer voor Wolfs gaan voelen dan vriendschap maar of dit wederzijds is weet ik niet. Als we een zaak krijgen van drie kinderen die worde...
