"Ik ga naar bed" snel loop ik weg, even later komt Wolfs ook naar boven.
De volgende ochtend waren we vroeg op en zaten aan ons ontbijt, ik dacht de hele tijd aan gisteravond.
Als we op het bureau zijn gaan we verder met de zaak van Emily. Na een poosje hebben we een verdacht persoon waar ze contact mee had en ook de laatste met wie ze gebeld had. Wolfs heeft het gemeld bij Mechels en komt het kantoor uit "Eef ga je mee, even een bezoekje brengen aan mark?" Ik sta op en loop achter Wolfs aan. In de auto staar ik afwezig naar buiten denkend aan wat er gister was gebeurt maar ook aan hoe het met tessa, max en Evelien zou gaan. 'Waar denk je aan?' Ik schrik 'eehm...niks' Wolfs kijkt me vragend aan en concentreert zich dan weer op de weg. Aangekomen bij het huis van mark belt Wolfs aan. Er doet een vrouw van rond de 55 open, 'goedemorgen Floris Wolfs eva van Dongen politie maastricht, is mark dekker thuis?' Zij Wolfs terwijl die z'n pasje liet zien. 'Ja,hoezo?' 'Wilt u hem even roepen?' Bemoeide ik me er ook mee. De vrouw loopt naar de trap en roept naar boven. Er komt een jonge van rond de 20 naar beneden. 'Wat is er?' Vraagt die aan de vrouw,ze wijst naar de deur, de jonge komt naar ons gelopen. 'Wat is er?' 'Politie maastricht,ben jij mark dekker?' 'Ja, hoezo?' 'Klopt het dat je contact had met Emily Sanders?' 'Ja,is er iets gebeurd' 'dat bespreken we op het bureau' 'mag ik u verzoeken met ons mee te gaan?'. De jongen zegt nog wat tegen de vrouw en loopt dan met Wolfs en mij mee naar de auto. In de auto moet ik weer aan Tessa,max en Evelien denken, maar vooral die blik van die vader blijft maar door m'n hoofd spoken. Al snel zijn we op het bureau en zit mark in de verhoorkamer. Wolfs en ik lopen naar binnen en nemen plaats tegen over hem.
JE LEEST
Jeugd (flikken maastricht)
FanficHet is twee jaar na de overval en Wolfs en ik werken nog steeds samen en wonen ook nog in de ponti. Ik ben alleen meer voor Wolfs gaan voelen dan vriendschap maar of dit wederzijds is weet ik niet. Als we een zaak krijgen van drie kinderen die worde...