19

145 7 0
                                    

pov eva
snel loop ik naar het matras op de grond. tessa ligt opgekruld op het matras. voorzichtig draai ik haar om haar ogen zijn gesloten en haar lichaam voelt koud. ik kijk wolfs geschokkrn aan. hij knikt, ik leg me hand bij haar hals en voel of ze hartslag heeft. een zucht verlaat me mond. intussen zijn de andere collega's er ook. "ambluance is er" hoor ik wolfs zeggen. ik knik en sta op om afstand te nemen van het matras. tess wordt mee genomen ik kijk wolfs aan. "ga maar mee" ik geef een kleine glimlach en loop dan achter tess en het ambluance personeel aan.

pov wolfs
ik ben blij dat tessa ook gevonden is, nu nog hopen dat ze het haalt. "waar is eva?" staat marion naast me. "ze is met tessa mee naar het ziekenhuis." zeg ik. forensisch is ook al ter plaatsen en beginnen met het sporen onderzoek. "kom we gaan alvast naar het ziekenhuis" zegt marion, ik knik en loop achter marion aan naar buiten om vervolgens achter haar aan te rijden.
in het ziekenhuis lopen we naar binnen, in de wachtkamer zien we eva al zitten. we lopen naar haar toe. als ze ons ziet staat ze op en loopt naar ons toe. na een korte omhelsing met marion, komt er een dokter aan lopen hij wenkt ons en met zijn drieen lopen we achter de dokter aan naar zijn kamer. "het gaat opzich goed met tess, alleen is ze zwaar getraumatiseert. de wonden genezen van zelf een paarzijn gehecht. we knikken "wanneer mag ze naar huis?" vraagt eva. "we willen haar een nacht ter opserfatie houden en dan mag ze morgen middag weer naar huis. als jullie willen kunnen julie bij haar, het lijkt me alleen niet verstandig dat u naar binnen gaat." kijkt de arts mij aan, ik knik. samen met eva en marion loop ik naar de kamer. bij de deur blijf ik staan en geef eva een kneepje in haar schouder waar naar ze zich even omdraait en een korte glimlach geeft. aan haar merk ik dat ze het moeilijk vindt dat ik niet mee kan naar binnen, ik vind het zelfs ook moeilijk maar het is niet anders. ik ga op de stoel naast de deur zitten, nu maar wachten.

sorry dat het zolang duurde maar zoals jullie misschien wel hebben gelezen wist ik niet of ik door moest gaan met dit boek, maar ik ga wel door en ik ga proberen meer te uploaden.
alvast bedankt voor het lezen.

Jeugd (flikken maastricht)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu