Jeugd (flikken maastricht)

9

Als we thuis zijn gaat Wolfs koken ik ga nog even op de bank zitten tv kijken. "Als we gegeten hebben ga ik even hardlopen, goed" Wolfs komt de keuken uit lopen "tuurlijk Fleur komt vanavond misschien ook nog even." Ik knik en ga weer verder met tv kijken, tv kijken is het niet echt. Mijn gedachten gaan weer naar tessa die totaal geen zin in haar verjaardag heb, hoe ze er uit zag helemaal onder de blauwe plekken en het leek wel of ze net had gehuild. "Eva kom je eten" hoor ik uit de keuken komen. "Ja" ik zet de tv uit en ga aan tafel zitten. Onder het eten bespreken we nog wat over de moord zaak van Emily. "Waarom maak jij je eigenlijk zo zorgen om tessa en haar vader?" Vraagt Wolfs ineens. Ik voel de tranen op komen. wat moet ik nu zeggen denk ik. "Eva" ik kijk Wolfs aan en loop van tafel. Als ik op mijn kamer ben kleed ik me om en ga een rondje hardlopen.
In het park beginnen de tranen echt te stromen, ik ga op een bankje zitten. Wat als er echt wat is met Tessa, wat als haar vader zijn handen niet thuis kan houden net als mijn vader. Ze zag er zo slecht uit vanmiddag, het leek wel alsof ze gehuild had. Al deze gedachten blijven maar rond spoken en dan ook nog de herinnering aan mijn jeugd. Ik blijf nog vijf minuten zitten en weeg dan mijn tranen weg. Ik loop weer verder maar niet naar huis ik wil nog even met Tessa praten.
Aan gekomen bij het huis bel ik aan Evelien doet open. "Hoi, je bent vanmiddag toch al geweest"
"Ja, ik wilde nog even met je zus praten, kan je haar voor mij even halen?" Evelien knikt en loopt naar boven. Even later komt ze naar beneden met Tessa. "Hoi, Tessa. Zou je even met mij een stukje willen lopen?" Op dat moment komt de vader ook naar beneden. "Wat moet je" Tessa en Evelien kijken hun vader angstig aan. "Ik wou nog even met Tessa praten" de vader kijkt Tessa aan. "Je kan binnen met haar praten" ik knik en loop achter Tessa naar de woonkamer waar we plaats nemen op de bank. "Waarom wij je mij spreken?" Vraagt Tessa die haar vader blijft aan kijken
"Zouden wij even met zijn tweeën kunnen praten" vraag ik aan de vader. Hij kijkt me verbaast aan en loopt dan naar Tessa. Hij zegt nog wat tegen Tessa en loopt dan weg. "Wat zij je vader" "niks" ik kijk Tessa vragend aan. "Als jij niet eerlijk bent kan ik je ook niet helpen" bij Tessa beginnen de tranen nu te stromen. Ik loop naar Tessa toe en leg een arm om haar heen. Max en Evelien komen de kamer ook in en gaan tegen over mij en Tessa zitten. Ik zie nu dat max zijn oog blauw is, eerst maar zorgen dat Tessa wat rustiger wordt. "Wat is er dat jij zo overstuur bent?" Vraag ik aan Tessa als ze iets rustiger is. "Het is gewoon een beetje veel" antwoord ze. "Heeft je vader dat gedaan max dat blauw oog?" Max knikt voor zichtig. "Ik bel even mijn collega en dan gaan we kijken of jullie mee kunnen." Ik sta op en loop naar de gang.
Telefoon gesprek eva en Wolfs
Wolfs- hee Eef waar ben je?
Eva- ik ben
Tuut tuut tuut.
Wolfs pov
"Eva?" De verbinding is verbroken. Waar kan ze zijn, dit voelt niet goed. Ik besluit naar het bureau te gaan om te kijken of ik haar mobiel kan trasseren.
In de auto blijven de gedachten dat er iets ergs is maar komen. Op het bureau start ik mijn computer op. Als die eindelijk is opgestart toets ik eva's nummer in, na een paar minuten is de computer klaar met zoeken. "Dit meen je niet!" Ik begin nu toch wel in paniek te raken. Wat moet ik nu doen......