6

228 11 2
                                    

De tranen blijven maar stromen. Na een poosje hoor ik Wolfs op de deur kloppen "eva ben je daar?" Ik weeg snel mijn tranen weg "eva" ik loop de wc uit "daar ben je, het was niet de bedoeling om je overstuur te maken" "het geeft niet" als ik langs hem heen wil lopen pakt die mijn arm vast ik draai me om en kijk in zijn ogen "het geeft wel eva, jij bent niet zomaar over stuur." Ik slik en voel de tranen branden, niet huilen eva spreek ik mezelf snel toe. Maar zonder dat ik het merk lopen er al tranen over mijn wangen. Wolfs komt steeds dichter bij en drukt mij tegen zich aan, ik laat het en stribbel niet tegen. We blijven zo een poosje staan totdat mijn tranen op zijn. Ik haal mijn van zijn schouder, hij weegt mijn wangen droog. "Je hele bloes is nat." zeg ik. "Geeft niet Eef" zegt hij lief. Ik glimlach "gaat het weer een beetje?" Ik knik "zullen we weer aan tafel gaan zitten?" Vraag ik "ja" samen lopen we terug naar onze tafel. Als we zitten komt de ober met het dessert. Als het dessert staat zegt Wolfs "ik had maar iets voor je bestelt wat je denk ik wel lekker vindt" ik kijk naar mijn bord en dan weer naar Wolfs met een dankbare blik. Onder het eten moet ik alleen maar denken hoe lief Wolfs is. "Waar zit je met je gedachten" vraagt Wolfs met een klein beetje hoop dat ik het hem nu wel vertel. Ik voel mijn wangen rood worden. "Ik...ik nergens" Wolfs knikt en eet rustig verder. Na dat we ons dessert op hebben vraagt Wolfs om de rekening en rekenen we af. In de auto wordt niet veel gezegd. Als we thuis zijn en Wolfs de deur open heeft gemaakt lopen we naar binnen. "Wil je nog wat drinken?" Vraagt Wolfs. "Ja graag." Wolfs loopt zonder te vragen wat ik wil naar de koelkast en pakt een flesje water voor mij en voor zichzelf een glas whisky. "Mag ik weten waarom je moest huilen" door breekt Wolfs de stilte. Ik schut mijn hoofd. Wolfs komt naar mij toe lopen en kijkt me aan. "Ik maak me zorgen om je Eef" ik kijk hem met betraande ogen aan. Wolfs drukt me stevig tegen zich aan, wat voelt het toch veilig in zijn armen. Ik haal mijn hoofd weer van zijn schouder en kijk hem in zijn ogen aan even verdrink ik in zijn mooie blauwe ogen.

Jeugd (flikken maastricht)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu