Adopted by one direction

Rebellious(edited)

Tekst tak pisany oznacza myśli Snow

Czy kiedykolwiek miałeś wrażenie, że coś może ci się przytrafić, ale nie wiesz dokładnie, co może się stać?

Obudziłam się tego normalnego, deszczowego dnia w domu dziewcząt, mając dziwne przeczucie, że coś może mi się przydarzyć tego dnia.
Słuchaj, wiem, że to dziwne, ale z jakiegoś powodu byłam całkiem pewna, że ​​mam poczucie determinacji bycia adoptowanym.
Dlaczego?
Nie wiem To było tylko uczucie.
Kiedy usiadłam na łóżku, pomyślałam o tym i wyśmiałam to.
Byłam głupia, myśląc, że para adoptuje mnie po tym, co robię w sierocińcu.
Jestem buntowniczką tego sierocińca. Dzieci nazywają mnie „Rebel Snow", co jest bardzo irytujące i dziecinne, ale przywykłam do tego.
Dlaczego stałam się kłopotliwa?
Tak naprawdę nie pamiętam, ale wiem, że musiało to coś być związane ze śmiercią mojej rodziny.
Właśnie na początku mojego samotnego życia popadłam w depresję, czułam się, jakby nikt tak naprawdę nie dbał o to, co zrobiłam lub powiedziałam, więc pewnego dnia postanowiłam być niemiła dla wszystkich.
Miałam wielu przyjaciół. Nie lubią mnie tylko z powodu mojego buntu, troszczę się o wszystkie dzieci w sierocińcu.
Kocham ich całym sercem.
Są dla mnie jak siostry.
Ale jest jedna dama, której najbardziej nienawidzę, a jest to właścicielka sierocińca.
Pani Green.
Nigdy mnie nie lubiła. I nigdy jej nie lubiłam:
Kiedy przybyłam do tego sierocińca, zawsze mi się przyglądała i zawsze odwzajemniałam to samo.
Zaczęłam żartować kilka tygodni po umieszczeniu w tym sierocińcu.
Pomyślałam, że w tym domu dziewcząt powinno się wydarzyć coś fajnego.
Wymykam się także w większość nocy i jeżdżę na deskorolce po mieście, chociaż nie powinnam, co tak naprawdę nie obchodzi mnie, to znaczy, co zrobi pani Green?
Ukarze mnie? Zostałam już wystarczająco ukarana.
Czasami gram w koszykówkę z ludźmi na boisku, głównie chłopcami.
Tak, umawiałam się z facetami tu i tam, ale większość z nich była błędami.
Więc tak, myślę, że można powiedzieć, że jestem typem osoby, która umawia się z chłopakami dla zabawy, głównie dlatego, że tak naprawdę nigdy nie wiedziałam, czym była miłość od czasu śmierci mojej rodziny ...

To był jeden z tych deszczowych poranków, których nigdy nie lubiłam.
Deszczowe dni zawsze wydają mi się smutne i przygnębione.
W końcu wyciągnąłem leniwy tyłek ze starego skrzypiącego łóżka piętrowego, zamknęłam rolety do okna i zaczęłam szykować się na cały dzień.
Ubrałam się w mój normalny strój.
Ciasne ciemne dżinsy, moja biała koszulka z dekoltem w szpic, moje czarne buty bojowe*, które sięgały mi do kostek, ciemnofioletowa skórzana kurtka i medalion, który dali mi rodzice na moje 5 urodziny.
Naprawdę nie obchodziło mnie, jak wyglądają moje włosy tego dnia.
Moje włosy są brązowawe z odcieniem czerwieni, bardzo kręcone i gęste.
Moje włosy są zwykle bałaganem i, jak powiedziałam, tak naprawdę nie dbam o to, jak to wygląda.
Już miałam złapać deskorolkę i wyjść z pokoju, dopóki nie pojawiła się moja najlepsza przyjaciółka Noel.
Noel jest jak siostra, której nigdy wcześniej nie miałam.
Odkąd przeprowadziłam się do domu dziewcząt, zawsze była przy mnie, bez względu na wszystko. Nigdy mnie nie zawiodła i zawsze mówiła, żebym śniła o moim śnie, o wydostaniu się z tego piekielnego dołu**.
Przeszłość Noel była prawdopodobnie nieco trudniejsza niż moja.
Noel nigdy nie poznała swojej matki, ponieważ zmarła dwa tygodnie po urodzeniu z powodu choroby. Ojciec bił ją, odkąd skończyła 8 lat, mówiąc jej, że to jej wina, że ​​zmarła jej matka.
W końcu dziadek Noel'i dowiedział się o tym i doniósł na niego na policję. Noel mieszkała ze swoimi dziadkami do 10 roku życia, kiedy to jej dziadkowie zginęli w wypadku samochodowym. Noel nie miał nikogo innego, kto by się nią zaopiekował, więc musiała przeprowadzić się do domu dziewcząt.
Musi być jej naprawdę ciężko zachować prostą twarz i uśmiechać się za każdym razem, gdy ktoś do niej mówi.
Noel również bardzo troszczy się o ludzi, szczególnie o mnie. Wysłucha wszystkich moich problemów i zawsze mi pomoże.
Oboje powiedzieliśmy sobie wszystko. Nigdy nie trzymaliśmy nic w tajemnicy przed sobą ani nie okłamywaliśmy się nawzajem. Była moją jedyną przyjaciółką, a ja jej.