Nang Dahil Sa Tagos(NDST)[completed]

Chapter 6

HEP HEP HEP....WAG NYO MUNANG LAMPASAN ANG NOTE ko BASAHIN nyo muna...:P

A/N

Sa lahat ng nagbabasa ng NDST maraming2x salamat po.

Sa ngayon drama2x muna tayo....nahaha

malalampasan ba nila ang kabanatang ito sa buhay nila...O magiging part lang sila ng chapter na ito....Just another minor lang ba ang peg nila sa isa't isa...Wag naman sana diba...

So sana magustuhan nyo ang latest chap ng NDST guys....

Sincerely,

Mauvilicious

_____________________________________________________________________________

Risa's POV

"Ryann? Ba't ba tayo andito? Alam mo namang takot ako sa theme parks diba..." I said. 

At halatang nanginginig ako sa takot.

"Just follow me. I've got a surprise and I won't let the same event happened twice" Ryann said though he's rather strange.

Parang may nagbago, hinahawakan nga nya ako but he's rather cold. Kaya naman parang naninigas ako't di kami maka progress sa pag lalakad..

"Ba't ba ang tagal tagal mo para kang uod!" He shouted tapos mas hinigpitan niya ang pagkakahawak sakin't hinila niya ako.

"Ryann masakit! Sandali lang! ano ba!" I complained at ngayon napakalakas na ng tibok ng aking puso.

Natatakot ako. Natatakot ako kay Ryann.

"Ryann, please wag...ayaw kung pumasok jan." I cried at kung kanina parang kabayo ang puso ko't di mapigilan sa pagtibok ngayon imbes na lumakas pa ang tibok ng puso ko...parang di na tuloy ito tumitibok sa takot.

"Ano ba Risa, you're with me di kita iiwan. Trust me." He said and gave me a reasuring smile.

"Yeah you're right." I weakly smiled.

Ohhh silly me bakit ba ako natatakot kay Ryann...

"On the other hand." Napatigil ako sa pag-iisip at napatingin sa kanya.

I saw Ryann's horrid face. Ang kanyang mukha ay unti-unting nabubulok ngunit naka plaster parin sa mukha niya ang nakakasindak na tawa.

"I'm just kidding Risa!" Matapos niyang sabihin iyon agad niya akong tinulak.

Napaigaw nalamang ako.

"NO!

O.O? Hala nasaan ba ako! Sa Heaven?

*Blag.....Narinig kong bumukas ang pintuan.

"Risa! Baby Ok ka lang?" I saw mom's worried face. The same ol' facce na nakita ko noong natrauma ako.

Seeing her face like that di ko mapigilang masaktan't di na naman makahinga kaya naman hiniwakan ko nalamang ang dibdib ko't I clenched.

"Ma'am please calm down." The nurse said pero nang makita niya ako agad naman siyang lumabas ng kwarto.

It's probably because she wanted us to have a private talk...etc.

"Ma nagkakawrinkles na naman kayo. Ok lang ho ako no need to fret." I said to reassure her.

Lumapit na lamang siya sa akin and then she hugged me.

"Ohh baby I was so worried." She said.

"I know mom." Kaya nga ho ako nasasaktan kasi wala ana akong ibang ginawa kundi pag-alalahin kayo.

 "mom by the way asan si Ryann?" I asked her then I bit my lip Sana di pa siya umalis.

"Ohh that pretty boy...sorry na siya 30 minutes ago Ris. Why? Is her your boyfriend? Mom asked and I saw a sudden change in the mood. I sensed a flicker of interest had sparked her mood and I loved seeing those twinkle in her eyes.

I smiled, "No mom he's not." I lied. I hate to lie pero di rin naman totoo ang relationship namin.

"He's just a friend." I added.

"Awww, He's charming. ANAK! pag nanligaw yun gora na walang pa ligoy2x. Jackpot na yun. Wag kang matakot at least naranasan mong maging masaya sa piling niya!" Napa buntong hininga na lamang ako. Eto na naman kasi si inay.

'Tsaka! Such a waste, akala ko pa naman magkaka-apo na aketch." She said kaya naman agad nag-init ang mukha ko.

"MOM! Ang bata bata ko pa kaya!" I shouted.

"Aiee~~ nag blush si bunso ibig sabihin may nararamdaman ka para sa kanya." Here we go again bagets na bagets parin si inay pero as in grabe anak agad di ba pwedeng kasal muna...>///<

(A/N nyahahahaha nangharap ang loka)

Kahit kailan talaga itong si mama pinapabilis ang oras but I can't blame her ever since kasi nunf nawala si papa naging napaka importante na sa kanya ng oras.

"Ma uwi na ho tayo ayaw ko na hong mag tagal sa hospital." I said, remembering Dad had cause me to lose my mood. Oo, kahit na mag stay ako sa hospital may magagawa ba sila sa takot ko. Wala naman and I don't like the ambiance here.

"Sabi ng doctor kailangan mong magpahinga." Sabi ni mama.

"Please ma, mas lalo akong mapapagod at di makakatulog dito." Pangangatuwiran ko.

I saw here sigh pero alam kong naiintindihan niya ang nais kong iparating...

"OK I'll talk to the doctor."

_______________________________________________________________________________________

Patawarin nyo ho ako sa di masyado mahabang UD...at tsaka baka matagalan ho bago ako maka UD ulit...

TT_TT Please add NDST in your RL po para ho maipagpatuloy ninyo ang pag-subaybay...

Pagkarating ng Summer Vacation I guess magiging active na ako...nyahahaha...

Comment and like ho sana. TY ng marami...>_<

Please read my oneshots Tongue tied and For You, I....or simply visit my account.