The Song of Teardrops (Van Doren Series #3)

Chapter Twenty-nine

Warning

"My Queen,"

Draven kneeled before the woman inside the throne room. She was standing in front of a window with an open book in her hands. Nakatulala lang ang kanyang tingin sa labas kahit na may nakaawang nang libro sa kanyang mga kamay. Mukhang binuksan niya lang ito pero walang kagustahan na magbasa. It was only there in her hands... like it's some sort of tool.

Kumunot ang noo ko bago sumunod rin kay Draven sa pagyuko. 

One of her ladies approached us. "Ang sabi sa amin ng kawal ay nagpumulit kayong pumasok rito... dahil may dala kayong mahalagang balita."

"Yes, Lady Caelin. We have witnessed an outcast inside the lands of Axiom. She was practicing a dark--"

"Perhaps it is better if the Queen should hear this herself." pagputol ko sa kanya. Pinukulan ko siya ng tingin bago nag-angat ng tingin kay Lady Caelin na mataas ang noong nakababa ang mga matan sa amin. Sinilip ko ang reyna sa kanyang likuran. "Nandito kami para sa reyna. Nandito kami para ihatid mismo sa kanya ang balitang ito at hindi sayo." saad ko kay Caelin.

Naanig ko ang pagtaas niya ng kilay. Draven muttered curses beside me before clearing his throat. "What my companion means to say--"

"I say we're here to speak with the Queen. Hindi ako nakipagsagutan sa mga kawal niyo sa labas para lang pigilan mo kami."

I felt Draven's hand suddenly on my arm, a sign to stop me from talking. "Thalia..." he groaned.

Lady Caelin firmly held the laces of her golden dress. Lumingon siya sa reyna na nakatulala pa rin sa labas bago tinitigan ulit ako. Nanliit ang mga mata niya sakin at humakbang papalapit. "If you're here to speak with her, then I am the Queen's steward. I'm here to speak in her behalf." she proudly said. "At isa pa, may sakit ang reyna. Hindi ito ang para gambalain ninyo kami. Be thankful that we're kind enough to welcome guests... even if you're a peasant." Pinasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa.

She clasped her hands before smiling forcedly. She averted her gaze to Draven. "The Rugged Knight! What a surprise... Maybe I could speak with you better than your friend here." 

"I apologize for her behavior, Lady Caelin..." Draven said and smiled. He slightly tapped my arm. "She's doesn't know what it's like inside the castle. She has never been into courts."

"Mukha nga siyang walang respeto sa mas nakakataas sa kanya. At hindi pa marunong kumilala..." sambit ni Caelin at pinagtaasan ulit ako ng kilay. "Who is she anyway?"

Umiwas ako ng tingin.

"She's Thalia, my Lady."

Ramdam ko ang pabalik-balik na tingin niya ulit sakin mula ulo hanggang paa. "At anong klaseng nilalang ang makikipagsagutan sa mga kawal para lang makaharap ang reyna?"

"She's..." Draven paused and slightly winced for not knowing what to say. Pinukulan ko siya ng tingin. Napatingin rin siya sakin at napayuko pa sa pag-iisip sa pwede niyang maisagot. "She talks to fairies, my Lady."

Napadaing ako at mahinang napailing-iling. Sa lahat ng pwede niyang maisip...

Nagpakawala ng tawa si Caelin. "No wonder why she's so arrogant. Mukhang madaming may naituro ang mga diwata sa kanya. Isa na roon ang pagkakaroon ng matulis na bibig--" She sneered.

"That is enough insults, Caelin."

Sabay kaming napatingin lahat sa reyna. Wala na siya sa harapan ng bintana at nasa likuran na ni Caelin. She closed her book in her hands and give it to Caelin. Napahakbang pabalik si Caelin at yumuko nang lampasan siya nito. Draven beside me also bowed before her.