VAMP ACADEMY (Vampires Academy)

PROLOGUE

"Have you ever seen a vampire before?"

Nakapalumbaba si Celeste habang iniisip ang tanong sakanya ng matandang tindera kanina nang mag punta siyabsa tindahan nito para bumili ng tomi, ang paborito niyang chichirya.

Napanguso si Celeste habang nakatanaw sa kawalan at nakapalumbaba. "Tss, Vampires don't exist! It's just a myth like a weird creature with pale skin, creepy face and dangerous." Saad niya pa.

"What are you talking about?" Napalingon si Celeste sa kababata niyang kaibigan na nakasandal sa hamba ng pinto ng kwarto niya.

"Wala, iniisip ko lang yung tanong sakin ng matandang tindera kanina." Ani ni Celeste.

"Oh? Anong tanong naman 'yan?" Tanong naman ng kaibigan niya.

May pagka chismosa din ang isang to!

"Sabi niya kanina, have you ever seen a vampire before?" Panggagaya ni Celeste sa boses ng matanda na ikinatawa naman ng kaibigan niya.

"Hala! Bagay sa'yo HAHAHA!" Ani ng kaibigan niya sabay humagalpak ng tawa. "Kaya naman pala about sa bampira yung binubulong mo sa sarili mo kanina." Ani pa ng kaibigan niya.

"Bakit? Nakakita kana ba?" Tanong ni Celeste sa kaibigan. Umiling iling naman ito tsaka tumabi ng upo sakanya.

"Hindi, atsaka hindi naman totoo 'yon. Pero, sabi ng lola ko totoo raw ang bampira." Ani ng kaibigan niya.

"Sus, wala namang proof eh." Ani ni Celeste.

Napailing iling naman sakanya ang kaibigan niya. "I have proofs pero pinili ko na lang talaga na hindi maniwala." Ani ng kaibigan niya.

Napakunot naman ang noo ni Celeste dahil bigla siyang naging curious. "Saan?" Tanong niya. "Nasa baul 'yon ni lola. Saakin niya lang 'yon pinapakita pero dahil nga wala na siya nakatago na lang 'yon sa attic." Ani ng kaibigan niya. "Pero may na kuwento siya saakin noon na kasama siya sa mga nakipaglaban sa mga witches." Ani ng kaibigan niya. 

Hindi alam ni Celeste kung dapat ba siyang maniwala o hindi dahil sa panahon ngayon ay mahirap ng mag tiwala kahit na kaibigan mo pa dahil kung minsan ay sila pa ang nag tataksil sa 'yo na nag dudulot ng kirot sa puso mo.

"Edi sino ang panalo?" Tanong ni Celeste.

"Syempre ang mga vampires, pero kahit na nanalo sila maraming buhay pa rin ang nawala. Ika nga ng lola ko some of the vampires are friendly and some of them are not." Ani ng kaibigan niya.

Napatango-tango naman si Celeste sa kuwento ng kaibigan niya. Sabagay, madalas kasi na lumalabas sa mga kwento kwento ay delikado raw makasalamuha ang mga bampira kung kaya't karamihan sa mga palabas ay sa liblib at tagong lugar sila naninirahan

"May I see your grandma's chest?" Tanong ni Celeste. tumango tango naman ang kaibigan niya bilang pag sangayon. "sure! meet me at my house's backyard at 12 am." ani ng kaibigan niya na ikinakunot naman ng noo niya.

"bakit alasdose?" takang tanong ni Celeste sa kaibigan niya. "Nag tanong ka pa talaga ha? para namang hindi mo kilala ang parents mo." ani ng kaibigan niya.

"okay! Fine." Ani ni Celeste sabay irap sa hangin. nginisian naman siya ng kaibigan niya. "See you later!" paalam nito  sakanya.

Bigla namang napaisip si Celeste dahil sa vampire topic na 'yan.

If vampires really exist then I want to see one.

How cool is that seeing a real life vampire and at the same time dangerous. If that really exist what if they bite someone? do they also became one of them? or do they die?

NAPATINGIN si Celeste sa orasan niya at ilang minuto na lang ay mag aalasdose na. patay na din ang mga ilaw at siya na lamang ang gising kung kaya't signal na lang ng kaibigan niya ang hinihintay niya.

Maya maya pa ay nag vibrate na ang cellphone niya kaya naman kinuha niya ang bag at cellphone niya at sa bintana siya lumabas. 

tatalon sana si Celeste ng bigla siyang madulas at ma out of balance pero buti na lamang at sa damuhan siya bumagsak pero kaht ganon ay masakit pa din ang pwet niya dahil sa pagkakabagsak niya. Dali dali siyang tumayo at dumiretso sa likuran ng bahay ng kaibigan niya.

Pero nag alangan siya ng makita niyang mataas ang bakod nito at hindi niya kayang akyatin. napalundag siya sa nerbyos ng biglang mag salita ang kaibigan niya. "Celeste ikaw ba yan?' tanong ng kaibigan niya. "Oo! beh paano ako makakaakyat dito ang taas ng bakod niyo shuta!" ani ni Celeste. napaigtad siya ng bigla niyang maramdamang lumulutang siya at bigla siyang tumilapon sa damuhan ng bakuran ng kaibigan niya.

"Beh tulong!" ani ni  Celeste na nakahiga sa damuhan habang nakahawak sa likuran niya.

"Thanks boi!" Mahinang sabi ng kaibigan niya pero rinig na rinig pa rin iyon ni Celeste. "Anong thank you shutacca! Mukha bang deserve ng thank you to!" Ani Celeste habamg pinapakita ang palad niya na may galos.

"Gosh! I-its a blood! I'm so sorry Celeste!" Ani ng kaibigan niya. "Its fine nangyari na duh!" Ani ni Celeste tsaka tumayo at pinagpagan niya ang damit niya.

Tatangkain sanang pumasok ni Celeste ng bigla siya nitong hatakin. "Wait kailangan muna nating tapalan 'yan sugat mo noh!" Ani ng kaibigan niya.

"Parang galos lang naman, huwag ka ngang oa dyan." Ani ni Celeste sabay agaw sa kamay niya na kanina'y hawak ng kaibigan niya.

Sabay silang pumasok sa loob ng bahay nito pero madilim na kung kaya't dahan dahan lang sila sa pag lalakad para kahit papaano ay hindi sila makagawa ng ingay.

Imbes na sa taas sila pumunta ay sa basement sila nagtungo kaya naman tamang tama lang ang pagdala niya ng flashlight.

Pagdating nila sa dulo ay mayroong malaking pintuan doon kaya naman binuksan iyon ng kaibigan niya at isang malaki at malawak sa silid ang bumungad sakanya.

Napamangha siya dahil ibang iba ito sa inaakala niya kanina. Ang akala niya ay maliit lang pero malaking silid ang tumampad sakanya at mayroong naglalakihang mga picture frames at ang ibang mga kagamitan ay nakataklob gamit ang puting tela.

"Grabe hindi mo naman sinabi saakin na mayaman pala ang lola mo." Ani ni Celeste.

"Ganun talaga mayaman ang napangasawa niya eh." Ani ng kaibigan niya. "Ha? Talaga?" Hindi makapaniwalang sabi ni Celeste na tinanguan naman ng kaibigan niya.

"Nakikita mo ba 'yon? Siya ang asawa ng lola ko." Ani ng kaibigan niya habang tinuturo ang litrato ng isang lalake.

Kung inyong kikilatisin ay hindi halatang matanda na ito dahil kung tutuusin ay parang nasa edad fifty lang ito.

"Ang guwapo." Ani ni Celeste. Bigla naman siyang hinila ng kaibigan niya kaya sa iba na nabaling ang paningin niya.

Binuksan niya ang malakig chest pero madami na itong alikabok pero ang laman non ay parang mga bago pa na hindi man lang nadumihan pero halatang luma na din naman.

"Bakit andito yung picture frame ng asawa ng lola mo?" Tanong ni Celeste. "Hindi ko alam baka dyan niya nilagay since napakaimportante nun sakanya." Ani ng kaibigan niya.

Tumango tango siya at tinignan pa ang iba pang mga kagamitan doon. Nabaling ang atensyon ni Celeste ng may makita siyang lumang papel na nakatupi kaya kinuha niya 'yon.

Dumistansya muna siya kaonti sa kaibigan niya tsaka binuklat ang papel na nakatupi.

What? A Map?

Napakunot noo siya ng makitang mapa 'yon at may nakalagay na stone forest, at sa baba ng mapa ay may nakalagay na.

Nosferatu...

Note

This story is only FICTIONAL. Names, places and any circumstances are from authors imagination. None of this are true.

Hi readers! Its me MissGoddess Your authornim!
Please, support me and my story by reading, voting and commenting your suggestions on the comment section.

-Miss Goddess