Chapter 38: Argument

114 3 2
                                    

Nang matapos ang mahaba-habang usapan at kwentuhan ay saglit na nag paalam si Paris sakanyang mga kapatid at kaibigan para lumabas at hanapin sina Luther at Victoria. Mahigit kalahating oras na kasi silang wala at maraming kwentuhan na ang kanilang nalampasan.

Nilibot ko ang bawat silid at sulok sa mansyon ni kuya Luther pero wala sila ron kaya naman lumabas ako sa hardin at doon ko sila natagpuan. Napatigil ako sa paglalakad ng makitang nag a-away silang dalawa at mukhang seryoso at hindi biro-biro ang pinaguusapan nila.

At dahil sa likas na chismosa si Paris, bahagya siyang lumapit at nag tago upang mas marinog niya ng malinaw ang pinag a-awayan nina Vladimir at Victoria.

Natural na sa kanilang dalawa ang mag away dahil mag kapatid sila at sanay na roon si Paris pero kakaiba ang kanilang interaksyon ngayon dahil kahit malayo siya sa kanilang dalawa ay ramdam na ramdam niya ang tensyon na bumabalot sa pagitan ng dalawang mag kapatid.

"Sis, why are you doing this? Hindi ka ba napapagod?" Reklamo ni Vladimir sa kapatid niyang si Victoria.

"I should be the telling you that. Why are you doing this? Why are you helping him to bring his memories back using her blood?" Galit na tanong ni Victoria. Saglit na natahimik si Vladimir at halata sa awra nito na hinahabaan niya lang ang pasensya niya.

"I did that because that is the right thing to do! He is my friend and he is the leader of our clan at tama lang na tulungan ko siya. Is that really hard for you to understand? can't you see? we are in a verge of war and yet, you still chose to act immature!" Galit na sabi ni Vladimir. The next thing happened was unexpected. Victoria slapped his brother.

"Don't you dare say that to me! Kung alam ko lang na ganito ang magiging epekto ng babaeng 'yon, I should have killed her sooner. Tama nga ang hinala ko, she was part of the Lazaro clan. When Luther lock her up at the dark room, her eye turned black as I tortured her and leaving her in pain." nakangisi niyang sabi.

Vladimir clenched his fist as he restrain his self from doing something bad to her sister. Napahinga siya ng malalim at sinalubong ng matalim na titig ang mga tingin ng kapatid niyang si Victoria.

"Go on, kumampi ka sa kanila and let's see kung matutulungan kayo ng mga Lazaro. You don't really about the clan, are you? and, you still hasn't learned a lesson. Lazaro will leave you behind the war just like before."Ani ni Victoria at mabilis na umalis sa harap ng kapatid niyang si Vladimir.

Hindi makapaniwala si Paris sa lahat ng narinig niya at ngayon ay nag i-isa na lamang si Luther sa hardin dahil iniwan siyang mag isa ron ni Victoria.

"I didn't know how long you've been staying there but, come out now Paris." Ani ni Vladimir at dahil na huli na siya, wala na siyang nagawa kung 'di ang lumabas sa tinataguan niya.

"How did you it was me?" Panimulang tanong ni Paris.

"I am a vampire, of course I can sense your smell and presence." Ani ni Vladimir at matamlay na ngumiti sa kanya.

tinignang mabuti iyon ni Paris at pinipilit nitong maging okay sa harap niya ngunit huli na dahil bakas pa rin sa mukha nito ang pagiging disappointed dahil sa nangyaring argument sa pagitan nila ng kapatid niya.

"You know, we are friends and— you can tell me." Ani ni Paris at nginitian si Vladimir.

"No thanks, I can handle this alone." Ani ni Vlad.

"You know what. Weighing so many things on your own can be frustrating. Sometimes, we needs someone to rely on to lift that heavy things together to make everything much lighter." Ani ni Paris at napatingin naman siya kay Vlad na ngayon ay nakatingin din sakanya at nakikinig.

"I didn't know that you're such a good adviser." Ani ni Vlad na ikinatawa nilang dalawa at ngayon niya lang din na realize na ang ganda ng inadvice niya kay Vlad.

Thanks to her...

"Thank you. Hearing those words from you makes everything so much lighter." Ani ni Vlad.

"You're welcome. By the way, kuya is awake and he's looking for you." Nakangiti kong sabi at sumenyas naman siya na pumasok na kami sa loob.

NANG makapasok sila sa loob ay wala na ron sila Stefan, Marcus at Abby. Tanging si Luther na lang ang nandon.

"I've been waiting for you."Ani ni Luther.

"Just took some fresh air." Ani ni Vlad.

Napabuntong hininga naman si Paris dahil sa kuya niya pa talaga ito nag palusot. Kahit na hindi nito sabihin ang totoo ay malalaman at malalaman pa rin nito dahil kaya nitong halughugin ang mga deep thoughts na tumatakbo sa utak ng isang tao.

"Hmm, nice excuse." Ani ni Luther at napailing-iling ito. "Is it about her again?" Tanong nito na para bang alam niya ang buong pangyayari.

Napatango-tango na lang si Vladimir at napabuntong hininga at bakas sa mukha nito ang frustration.

"I am planning to visit her tonight— and to be fair, prepare for an assembly tomorrow morning." Ani ni Luther na tinanguan naman ni Vladimir at Paris bilang tanda ng pag sang-ayon.

"How about Vic—" Hindi na natuloy ni Paris ang sasabihin niya ng muling mag salita si Luther.

"Complete or incomplete we will start the assembly once I enter the conference room. If you don't have any questions, you may now leave." May bahid ng awtoridad ang tono ng boses ni Luther kung kaya't hindi na muling nag salita pa si Paris at lumabas na lamang sila ni Vladimir para ipaalam sa iba pa nilang kaibigan ang gaganaping assemblybukas ng umaga.

I can sense that everything will start to come to an end...

To be continued.

What will happen next kaya? hmm...

Happy ending or not? ano sa tingin niyo?

comment your suggestions and questions at the comment section🫶🏻

VAMP ACADEMY (Vampires Academy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon