VAMP ACADEMY (Vampires Academy)

Chapter 14: Celeste

HINDI makatingin ng diretso si Celeste kay Luther na ngayon ay nasa tabi niya at nakaupo sa damuhan.

"Akala ko ba alam mo ang daan papunta sa Elphinestone?" Takang tanong sakanya ni Luther.

Napakunot noo naman si Celeste ng marinig niya ang boses ni Luther. Hindi siya tumingin bagkus ay hinayaan niya lang itong mag salita dahil alam naman niyang nababasa nito ang isipan niya.

"Why didn't you tell us?" Tanong ni Luther na hindi naman niya alam kung about saan ang tinatanong ng binata.

"About your prosopagnosia."

Dahil sa sinabi sakanya ni Luther ay hindi niya napigilang hindi mapalingon dahil sa pagkabigla.

"Ano naman kung hindi ko sabihin sainyo? You don't have to know." Ani ni Celeste.

"Is that the reason why you can't recognize me even if I'm standing infront of you?" Tanong ni Luther.

"Yeah." Maikling sagot niya.

Narinig naman niya ang mahinang pagtawa ni Luther sakanya na dahilan para kumunot ang noo niya.

"What's funny?" Iritang tanong niya.

"Hindi nga ako nagkamali, you are useless." Ani ni Luther.

"I know right, You don't have to remind me that I'm useless." Ani ni Celeste sa mahinang tono pero sapat na 'yon para marinig ni Luther.

Aminin man niyang wala siyang kwenta, alam niya 'yon sa sarili niya pero hindi niya maiwasang makaramdam pa rin ng kirot sa puso niya.

"I should have killed you already." Ani ni Luther.

"Then why didn't you do it?" Ani ni Celeste.

"I can use you for my revenge." Ani ni Luther at parang demonyong ngumisi habang nakamasid sa kawalan.

Napangisi naman si Celeste at wala sa sariling tumawa. "Yah, Whatever. do what you want. Why not just push me on the cliff. Besides I'm tired of being a puppet." Ani Celeste.

Bigla naman niyang naramdaman si Luther sa likuran niya. Malamig ang presensya ng binata kung kaya't ramdam na ramdam niya si Luther mula sa likuran niya.

"Sure, thanks for giving me that idea." Bulong ni Luther sa tenga niya.

Naramdaman niyang hinawakan siya nito sa balikat. Celeste doesn't feel nervous or sad his touch made her comfortable and nostalgic.

Tinangka nitong itutulak siya pero kaagad naman din siya nitong hinawakan ng mahigpit.

"Just kidding, my mom will be mad at me if I do that." Ani ni Luther.

"I have something to ask." Pagiiba ni Celeste.

"Oh you want to ask me about the wife and husband thing, right?" Ani ni Luther at narinig nanaman niya ang tawa nito but this time hindi na 'yon tawa ng demonyo bampira.

"I did that to save you, Remember when your parents sold you?" Tanong ni Luther. Saglit na nagisip si Celeste at kalaunan ay naalala rin naman niya.

"What?! So? I-ikaw yung lalaking naka takip ang mukha at naka sumbrelo?!" Hindi makapaniwalang tanong ni Celeste.

"Why is your father hurting you that time?" Tanong ni Luther.

Bigla siyang napaiwas ng tingin sa tanong ni Luther. "Nevermind." Sambit ni Luther.

"Mag gagabi na, kailangan ko ng bumalik." Ani ni Celeste.

Maglalakad na sana siya paalis ng biglang hawakan ni Luther ang kamay niya.