O kadar zaman sonra Berkini görmek beni oldukça şaşırtmıştı. Günler hem garip hemde oldukça keyifli geçiyordu. Berkini sürekli görmenin verdiği tuhaf histen kurtulamasam da yine de mutluydum. Üstelik buraya gelmemle birlikte otomatik olarak dahil olduğum şeyler de olmuştu.
Mesela yaz olduğu için neredeyse her akşam bizimkiler , Berkinin annesi ve kardeşi, ha birde bizim ev sahiplerimiz toplu halde yürüyüşe çıkıyorlardı. Ev sahibimiz Umran ablanin da işi tekstildi. Kısaca kendimi inanılmaz bu tesadüfler silsilesi içinde bulmuştum. Gün içinde en az iki kez kahve molaları verir neredeyse hepsinde Berkini görürdüm. Bu yazın en güzel yanı da hep birlikte gidilecek olan tatildi. Babalarımız hariç hepimiz toplu halde tatile gidecektik. Aynı evde 1 hafta birlikte kalacaktık. Bu kadar şey bi şans olabilir miydi. Onu yeniden görmek ona bu kadar yakın olmak neden benim için bu kadar çok şey ifade ediyordu ki. Aramızda hiçbir şey yoktu. Olacağını da sanmıyordum. Zamanında beni kendinden uzaklaştıran o değil miydi. Şimdi neden bu kadar garip hissediyordum. Garip kelimesi içinde bulunduğum durumu gayet iyi açıklıyordu. Ne hissettiğimi bilmiyordum çünkü. Ona karşı duygularım mi vardı yoksa sadece ( eskiden ) onu sevdiğim için mi ona karşı bakışım farklıydı. Eğer bu bir şanssa ne yapmam gerekiyordu. Bundan sonrası nasıl olacaktı. Yeniden aynı adımı atabilir miydim ona. Kafamdaki cevapsız sorularla başbaşa kalmıştım yine.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kara Sevda
RomanceTesadüflerle doğan imkansızlıklarla büyüyen bir aşk hikayesi... "Sen benim kara sevdamsın"...