Oikawa X Reader

Begg

Günün ikinci bölümü olarak başlıyorum ama dur bakalm.
Medya: Bölüm sonunda Mia + Vurgunum
-

Yanıma birinin geldiğini duyunca bakışlarımı sesin geldiği yöne doğru çevirdim.

Keşke gelseydi gönlümün efendisi.

Osamu: Okula gitmiyor musun?

Mia: yooooo

Kambersiz düğün olur mu? Yook. Atsumu da geldi.

Atsumu: Niyeymiş?

Mia: Sizi izleyesim geldi ya.

Atsumu: Tamam.

Ben sırıtmaya, Osamu ise sövmeye başlamıştı.

"Atsumu ben senin a-"

Yanımıza gelen Keko Kuroo

"Hadi maça başlayacağız"

Ben Osamuya doğru pişmiş kelle gibi sırıttım. Sırıtmak demişken nerde bu salak?

-Begg- (wp)

Siz: Nerdesin?

Begg: Otobüs

Siz:

Siz: Arabam olsa uçarak geliyodum.

Begg: Of neyse. Maça başladılar mi

Siz: Isınma yapıyolar.

Begg: he

Siz: Hadi çabuk gel

Begg: Tamaam.
                              ✓✓

-

Birkaç dakika bekledikten sonra sahanın kapısı tekrar açıldı ve işte geldi Begümüm. (Çok güzel isim ama Japonların arasında qosjqkhakwhakdwkdhd)

Nefes nefese girdi sahaya. Koşmuş salak.

E tabi normal olarak kapı açılınca herkes o tarafa baktı.

Bunu farkeden Begüm, anlık olarak afallasada hızlıca toparlandı.

"Merhaba"

Hemen ayağa kalktım.

"Hoşgeldin kardeşim be"

Begüm tek tek herkesle gözüyle selamlaştı ve o sırada her yere giren canım abim ortaya çıktı.

Atsumu: Begüm senin ne işin var burda? (Of öküz)

Begüm: E Mia çağırdı.

Abim bana baktığında hemen savunmaya girdim.

Mia: Ya Begüm izliyo ya maçları. O da okula gitmemiş bende dedim canlı canlı izlesin.

Atsumu: Hee.

Tanaka: Neyse ya top toplayıcımız yoktu iyi oldu.

Diyerek güldü. Herkeste mi uyuz olur ya Aaa

Mia: Yoo bizde oynuyoruz.

Demek gibi bir mallık yaptığım anda Begüm dahil herkes bana "Ne alaka?" Dercesine baktığı için kendimi kurtarma ihtiyacı hissettim.

"Ne bakıyosunuz ve oynayamaz mıyız?"

Paçayı kurtarmak için hemen Koçun yanına gittim.

"Bizde oynasak olur mu?"

Kabul ederdi ya. Niye etmesindi?. Etmese bile en ikna edici konuşmamı yaparak ikna ederdim.

"Neden olmasın?"

Beklediğimden daha pozitif... Güzell.

Gülümseyerek teşekkür ettim ve Tanaka ya bakarak sırıttım.

"Tüh ya, top toplayıcımız yok. Tanaka mı olsa?"

Artistliğimizide yaptık. Rutin tamam.

Begümün yanına gidip kolundan çekiştirdim ve voleybol oynayan şahıslara döndüm.

"Bu Begüm. Hem kuzenim hem de kardeşimdir kendisi" (Güzel övdüm ha Begüm)

-Begüm-

Herkes memnun olduk gibi şeyler söylerken ben tek bir kişiye bakıyordum. Bana bakan kişiye...

Sadece o bana cevap vermediğinden mi bakıyordum ona?

Yoksa onda beni kendisine çeken birşey mi vardı?

E muhtemelen ikiside. Çünkü cevap vermemesi sinirimi bozdu ve...

Siyah düz saç, o boy, o endam, o duruş...

Beni bu dünyadan ayıran ise Mianın başımda bana aklına gelen tüm havaalanlarından seslenmesiydi.

Elini gözüm önünde sallarken konuşup duruyordu.

"Esenboğa Havalimanı ndan Begüme. Begüm... Şşt, orda mısın?"

"He burdayım."

"Şükür bismillah. Neye bakıyon iki saattir?"

"Şu siyah saçlı çocuğun adı ne?"

Sorusunu umursamadım. Keza benim sorumla cevabını almıştı zaten.

"Vaaay. Kardeşim, hayırdır?"

"Ne be? Aa".

"Kageyama o."

Kageyama...

-

EVVVET BU BÖLÜMÜ BEGUME ADİYORUM HADİ EYW