Yatak

339 32 28
                                    

Tekrar ve tekrar selamün aleyküm.

--

-Begüm

ULAN BİR GÜNDE NEYE SİNİRLENDİN DE BAKMADIN ÇOCUĞUN ARAMALARINA?"

"Öncelikle şunu söylemeliyim ki, bir günde olan bir şey yok."

"HA Bİ DE ÖNCESİ VAR YANİ"

"BİR GÜNE Mİ TAKILDIN, 'BİR ŞEY YOK'A TAKILMAN GEREKEN YERDE."

"BENİM KAFAM ÇOK KARIŞTI SANIRIM OİKAWA'YA BASICAM"

Oikawa sanki bunu duymuş olacak yukarıdan bir gümbürtü koptu.

Dikkatimin dağılmasına izin vermeyerek tekrar konuştu Atsumu.

"Yavuklum diye kaydetmene rağmen bir şey olmadığını mı iddia ediyorsun?"

"Henüz."

"HE OLACAK YANİ?"

"Allah'ın izniyle..."

"Kızım sen beni çıldırtmak mı istiyorsun?"

Sanki her şey planlanmış gibi bir de telefon çaldı.

*Yavuklum <3 arıyor...*

"Hay- Yavuklun da çıldırtmak istiyor."

dedi ve aramayı reddetti.

"Yo ne münasebet? Hem fena mı etmişim, gidip bi' kekoya da diyebilirdim yavuklum diye."

"Kageyama'ya onlardan iyi diyemeyeceğim."

"Bizden diyecektin herhalde?"

"Ya sabır. Telefonunu yarın alırsın.",

"O niye?"

"Rehberini bi' gözden geçirmem lazım."

"LAN TELEFONUMU VERSENE"

Atsumu, odadan çıkarken evin kapısı açıldı.

Osamu geldi.

Atsumu anlamamış bir şekilde bakıyor.

"Sen nereden geliyon olum?"

Derken, Mia geldi yanımıza; Atsumu'ya dönerek

"Atsumu, yardımın lazım."

(Atsumu, ışığınla sokak maketimi aydınlatır mısın? BFREAIOWIEPORĞPRTRHJIDRGKPFLMBKHFJORGEP)

"N'oldu?"

"Yatağımın yerinden sıkıldım. Öbür duvarın oraya taşısana. Uyurken biraz da o duvarı izlemek istiyorum."

Ben atladım sanki çok gerekliymişcesine.

"He ya. O duvar bana acılarımı hatırlatıyor."

"Ne acın var, yavuklun sana pas vermedi mi?"

"Sevgilinden ayrılınca KARI gibi kime ağladığını hatırlatırım."

Osamu girdi bu sefer araya.

"Ne diyonuz olum siz? Kısır sizde kafa yapmış herhalde."

Göt kurtarmak için Mia girdi araya.

"Kısır demişken, ben acıktım."

"Yediğini de kustun tabii. "

Konuşma burada bitince Osamu mutfağa, biz salona geçtik.

Oikawa X ReaderHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin