ESARET

Bölüm 7-1.kısım

Not :Sınırlar dolduğu taktirde yeni bölüm gelecektir.Tek yapmanız gereken okurken satır aralarına ve bölüm sonuna düşüncelerinizi yazmak...İyi okumalar 🕊🕊

#Sınır : 75 vote 300 vote

Bahozun varlığı hayatıma baharı getirdi,kara hareleri kahveliklerime çapkın bir gülüşle baktığında dikkatimi yüzündeki yaralar çekti.Yanağına şefkatle dokunup yaralarını öptükten sonra konuştum

-Bu halin ne ?

-Dewran şart koştu yoksa kız yok dedi,tedavi de etmeyecekmişsin.Bakıp bakıp kimden kız aldığını hatırla dedi

-Acıyor mu ?

- Evlendikten sonra geçti

(Yaralarından öptüğümde saçımı okşayıp alnından öptü,geri çekilirken tekrar konuştu )

-Bu arada ailen beni sorarsa üniversite mezunuyum vs dersin,sana sorun çıkartmalarını istemiyorum güzelim.Dewran lazım olursa da söylerim sahte evrak hazırlar.

Ailemin ilişkimizi vuracağı ilk nokta eğitim seviyemiz olacağını hemen anlamış olması ona karşı mahcup olmama neden oldu.Hayat kimseye adil davranmıyordu,ben kalplerin denkliğini önemserdim.Bence Bahoz Miroğlu yürekli bir adamdı,sözünün arkasında duracak kadar dagözü karaydı.

-Ne mezunusun peki?

-İşletme

Kafası zehir gibi çalışan biriydi,yaşı otuz olmasına rağmen kendine hatrı sayılır bir mal mülk edinmişti.Çevresindeki kişiler ondan büyük olmasına rağmen düğünde gördüğümde kadarıyla büyük saygı gösteriyordu.İster istemez bu durumdan etkilendim,sevdiğim adamın güçlü olması onu sığınacak bir liman olarak görmeme neden oluyordu.Bir şey itiraf edeyim mi ?şuan aileme nasıl açıklama yapmam gerektiğini düşünmem gerekirken ben sadece Bahoza sarılmak istiyordum.Evliliğimde kendime sınır koymak istemiyordum,bu yüzden içimden geldiği gibi davranacaktım.Ona duyduğum sevgiyi sonuna kadar yaşamak istiyordum.Kara harelere masum masum bakıp sıkıca sarıldı,beni hemen sarmalayıp kendine bastırdığında kendini güvende ve huzurlu hissediyordum.

-Ailenle konuş güzelim,gelip tanışalım usulünce

-Bugün hastahaneden yıllık iznimi alacağım.Ailemi de arayıp geleceğimizi söylerim

-Tamam güzelim

Dedi ve birlikte içeriye geçtik.Eyşan öfkeyle Bahoza bakıyordu,ayağa kalkıp birden Bahozun omzuna sertçe vurdu.Kara harelerin sahibi milim bile kıpırdamadan Eyşana bakıyordu,sinirlendiği çene kasından belli olurken sessizliği korudu.Eyşan ise tehditkar bir sesle konuşmaya başladı

-Sizin gibi öküzlerde sahiplenme olabilir ama sana ait değil önce benim civcivim ayağını denk al!

Kara hareler birden dipsiz bir karanlığa büründü.Eyşanın üstüne basa basa "sana ait değil"dediğinde öfkeden çene kası belirginleşti.Ortamı gerginleşmemesi adına Bahozun koluna dokunduğumda Eyşana boriton bir sesle konuştu

-Benim karım !

-Karından önce benim civcivim

Bahoz Eyşana ters ters baktı.Beni paylaşamaları nedensizce hoşuma gidiyordu,sanırım bugüne kadar hiç bu kadar sahiplenilmemişliğin verdiği bir duyguydu.İkisinin arasına girip sevimli olduğumu düşündüğüm bir bakışla karalıklara bakarak tatlı tatlı konuştum

-Biz Eyşanla bugün hastahaneye gidip izin işimi hallledeceğim.Sonrada bizimkileri arayıp yarın tanışmak için yola çıkacağımızı söylerim

(Bahoz söylediklerimi ciddiyetle dinlerken Eyşan hemen araya girdi)

-Öküz kocan da Dewranı alıp gitsin,sonuçta resmi nikah yok.