ESARET

Bölüm 5-1.kısım

Not ;Okurken satır arasına ve soruları yorumlarsanız hikayelerimi yazmaya teşvik etmis olursunuz ,böylelikle yb kısa sürede gelir...İyi okumalar

Sınır :50 vote 250 yorum

Medyada : Leyla 🕊🕊

Gözlerim kara harelere esiri olmuş gibi tutuklu kalırken,kalbimde acı tecrübelerime inat bir umut yeşerdi.Bahoz Miroğlu sevgisiz kalışımın mükafatı gibiydi,öyle güzel bakıp korumacı davranıyordu ki ona karşı gelmek içimden gelmiyordu.Bu durum ilk defa başıma geliyordu,erkeklere karşı tavrım ve çizgim netken Bahoza karşı sadece dudağımın kenarında durduramadığım bir tebessüm yeşerdi.Kara hareler kahveliklerime memnuniyetle bakıp konuştu

-Sanırım soruların cevap buldu güzelim

Güzelim demesi utanmama neden oldu,kalbim yerinden çıkacakmış gibi atarken kara harelerine derin derin baktım.Kalbimin pusulası bir kez daha onu işaret ediyordu,inkar edemeyeceğim bir umut filizi dudaklarımda utangaç bir tebessüme dönüştü.Kara hareler hala sıcacık kahveliklerime bakmayı sürdürdüğünde heyacan ve utangaçlıktan ne yapacağımı bilemeyip

-Sonra görüşürüz

Dedim ve arkamı dönüp gittim.Her adımımda sanki gideceğim nokta uzuyordu,dizlerim sanki bana ait değildi.Sonunda Eyşa'nın olduğu masaya yaklaştığımda ona bakarak telaşla konuştum

-Eyşan hadi kalk gidiyoruz

-Bahozdan izin aldın mı ?

-Ne izni ?

Eyşan masadan kalktı,kulağıma doğru yaklaşarak sanki bir sır verecekmiş gibi konuştu

-Eee artık Bahozun seni herkesin içinde alnından öpmesi ve seninde sessizlik ile karşılık vermenle gerçekten sözlü oldunuz,şimdi sen onun Dewrandan farklı olduğunu mu düşünüyorsun gerçekten ?

Sözlerine karşılık kaslarımı çattım.Sözlülük durumu gerçekten ciddi bir konuydu ,tamam Bahozdan hoşlanıyorum ama net duygularımdan emin olmadan sözlü olmak doğru değildi.Benim gözümde evlilik kutsaldı,eşimle kuracağım bağlar çok özel olmalıydı.Bahoza karsı hislerimin zamanla buna dönüşüp dönüşmeyeceğini bilmiyordum.Eyşan gözlerime imalı imalı gülerek baktığında sertçe konuştum

-Birincisi ben sözlülüğü kabul etmedim,ikincisi ise ben kimseye hesap vermem! Şimdi toparlanda gidelim artık buradan.

-Peki öyle olsun civcivim

Eyşan ses tonuyla sözlerimi ciddiye almadıgını belli etti,Nedense Bahoza karşı dirençli çıkamayıp karşı koyamayacağımı ve sonunda kabul edeceğime inanıyordu.Galiba böyle düşünmesine sebeb olan şey tam da etkileneceğim bir karakterde olmasıydı.Offf aklımda yüreğimde birbiriyle savaşırken ne yapacaktım hiç bilmiyorum,bunu eve gidince daha detaylı düşünecektim.Eyşan çantasını alıp ayağa kalktığında ise birlikte ilerlemeye başladık.

Tam kalabalığın önünden geçecekken elimi biri tuttu,öyle sıkı tutuyorduki sanki kendisine ait bir parçaymış gibi.Elin sahibinin Bahoz olduğunu hemen anladım çünkü Newrozda ateşin üstünden atlarken tıpkı bu şekilde tuttu.Başıma kaldırıp kara harelere baktığımda gözlerime belli etmemeye çalışan bir sinirle bakarak konuştu

-Nereye gidiyorsun ?

-Evime

-Ben bırakırım

-Kendim giderim

-Ben izin vermedim

-Senden izin almadım!

-İzin almayı öğreneceksin güzelim