Bilir o Beni ? / HanZeh / GxG

*4*

Merhabalar ;)
Bölüm atmayalı çok uzun zaman olmuş ama söylemiştim size tüm hanzeh kurgularım yeni başlayanlar da dahil teker teker final görecekler. Geç ya da erken hiç fark etmez, yaşadığım sürece hikayelerim yarım kalmayacak 💕
Keyifli okumalar ❤️

Hava sabahtan beri bulutluydu ancak yine de yağmur yağmıyordu. Hande evden çıkarken üzerine ince bir mont almışken, Zehra onu bile yapmayıp sadece sweat'le çıkmıştı. Kafeden ayrıldıklarında hava artık sabahki kadar durgun değildi, hafiften yağmur çiselemeye başlamıştı. Semih, Gizem onu arayıp konuşmaya çağırdığı için hesabı öder ödemez apar topar çıkmıştı kafeden, geriye kalan Hande'yle Zehra ise kafeye yürüyerek geldiklerinden dolayı arabasızlardı.

Hande kafenin kapısını açıp Zehra'nın çıkması için kenara çekildiğinde kızın dışarı adım atar atmaz kollarını omuzuna doladığını fark etti. Sessizce üzerindeki montun fermuarını çözerken o da sessizce Zehra'nın peşinden çıktı. Ve daha önden yürüyen kız ne olduğunu fark etmeden sırtından sıyırdığı montu Zehra'nın omuzlarına bıraktı.

"Peki sen?"

Hande, Zehra'nın soluna geçip ellerini eşofmanının ceplerine koydu. Zehra'nın sorusunu yanıtlamak istiyordu ancak Zehra ona rahat bir şekilde bakabiliyorken Hande onun gözlerine bakamıyordu. Bu yüzden de başını arkasına dönerek yola baktı. Değişim saatiydi ancak belki şanslarına bir taksi bulabilirlerdi.

"Her zaman üşüyen taraf sendin. Ben çok üşümüyorum."

Evet, fazla üşümezdi ancak şu an üzerindeki siyah kapüşonlusuyla hafif de olsa vücudu soğuktan karıncalanıyordu.

"Bugün babamlar şirkete gelecek, bir saat sonra onunla toplantım var. Onları görmek ister misin?"

İşte buna hayır diyemeyeceğini biliyordu. Ferit amcayla Meryem ablayı uzun zamandır görmüyordu. Onlara olan sevgisi Zehra'ya olduğu gibi eksilmemişti. Bu yüzden de yüzünü Zehra'ya dönüp doğrudan gözlerine baktı. O aniden bunu yapınca Zehra da üzerine giydiği montun eteğini sıktı avuçlarının arasında. Onun kokusuyla zihni buğulanırken bir de kınayan bakışlarını dönmüştü ona. Soğuk kahveleriyle yeşillerine bakarken bu bakışlar karşısında katbekat giyinse bile üşümemesi imkansızdı.

"Gelmek istemezsen anlarım."

"Gidelim" dedi sadece. Yağmur şiddetlenmeye başladığında kapüşonunu kafasına geçirip adımlarını hızlandırdı.

"Saçlarının bozulmasını sevmediğini biliyorum ama montun kapüşonunu kafana geçirsen iyi olur."

Yüzüne bakmıyordu bakmasına ama hala onu düşündüğünü, eskisi gibi onun için endişelendiğini bilmek güzeldi.

—

Zehra'nın çalışma odasına girdiklerinde Hande gülümseyerek odaya girer girmez gözüne ilk çarpan tablonun önünde durdu. İlk başta gülümsemişti gülümsemesine ancan tablonun önünde durup onu izlemeye başladığında hüzün tüm bedenini sarmıştı.

"Sen gittiğinden beri orada duruyor."

Zehra, sağ omuzundan geride duruyordu ama fazla geride değildi. Konuşurken nefesini ensesinde hissedebiliyordu.

"Artık ne anlamı var ki..."

İçi acıyordu. Evet artık hiçbir anlamı yoktu. Zehra, bir başkasıyla evlenmişti oysa ki o çizimdeki evi onlar ikisi evlendikten sonra gelecekte yaşayacakları yuvaları olarak çizmişlerdi.

"Her zaman bir anlamı olacak."

Zehra, ateşle oynuyordu. Evet, Hande'nin ona duyduğu muazzam nefret oradaydı ama sevgi de hiç tükenmemişti, azalmamıştı bile ve o her böyle konuştukça en derinine gömdüğü yarası içten içe sızlıyordu. Ben hala buradayım diye hatırlatıyordu kendisine...

Hande, öfkeyle arkasına döndü. Zehra'nın bu kadar dibinde durduğunu tahmin etmemişti. Neredeyse burun buruna gelirlerken istemsizce içine derin bir nefes çekip bakışlarını yosun yeşili gözlere sabitledi.

"Amacın ne? Ne yapmaya çalışıyorsun?"

"Tam olarak ne anlamda?"

Kelime oyunu oynuyorlardı. Hande, başka zaman başka bir insanla olsa böylesi bir yanıta güler ve karşılık verirdi ancak karşısındaki kişi Zehra'ydı. Onun Zehra'sı.

Ne saçmalıyordu o? Onun diye bir şey kalmamıştı artık. O artık başka birine aitti.

Daraldığından dolayı boynundaki sweat'in yakasını gevşettiğinde Zehra'nın bakışları gözlerinden boynuna kaydı ve ışıltıyla parladı.

"Dövmeyi silmemişsin?"

Hande'nin soru karşısında boğazı kurudu. Bakışlarını onu tebessümle izleyen gözlerle kaydırdı tekrar. İstemsizce başını yan yatırarak gözlerini kıstı.

"Gerek görmedim."

"Bende silmedim" dedi Zehra ve eliyle kendi kapüşonunu çekiştirerek boynunu açığa çıkardı.

Hande'nin bakışları anında Zehra'nın gözlerinden omuzu üzerindeki dövmeye kaydı ve siniri boşalmış bir şekilde başını arkaya yatırarak kahkaha attı. Zehra da ona katıldı. İkisi de birbirlerinin kol bileğini tutup hunharca gülerken Hande bir anda Zehra'ya yaklaşarak sweat'inin yakasını geriye çekti ve işaret parmağını dövmenin üzerinde gezdirdi. 

"Yalnız fena ısırmamışım."

"Bende" diye karşılık verdi Zehra, elini uzatıp o da Hande'nin boynundaki dövmeye dokundu. Her ikisi de orta okul döneminde okudukları alfa omega hikayelerinin ardından birbirlerini boynundan ısırarak işaretlemiş ve izi kalan o işaretin dövmesini yaptırmışlardı.

Hande irkilerek geri çekildi. Bir anlık temas ve birbirlerine fazla yakın durmaları onu fazlasıyla germişti. Birde o koku...

Zehra'nın kokusu hiç değişmemişti. Soluduğu havayla ciğerlerine doluyor ve onu karşısındaki genç kıza doğru itiyordu. Fakat bunu yapamazdı. Hiçbir şey artık üç sene bundan önce bırakıp gittiği gibi değildi, artık her şey fazlasıyla değişmişti. Her ikisinin de kendi yolu vardı. Zehra, Sedat'la; o da Stella'yla beraberdi...

Neredeyse kaçarcasına Zehra'nın önünden çekilip masasının önünde bulunduğu camdan duvarın karşısına geçti ve ellerini eşofmanının ceplerine sokarak şehrin nemli manzarasını izlemeye koyuldu. Ardında bıraktığı kızın bakışlarıyla sırtında delik açtığını hissedebiliyordu ancak gerçek olan bir şey vardı ve ikisi de bu gerçeklerden kaçamazlardı. Zehra, evliydi. Üstelik bu evliliği ona yaptığı ihanetin üzerine yapmıştı ve artık ikisi arasında da uğuldayan pişmanlığın geri dönüşü yoktu. Zamanında bağlarını koparıp atan kişi omuzunun kenarından üzgün silueti cama yansıyan kızdan başkası değildi ve Hande o zaman da tıpkı şimdi yaptığı gibi ona sırtını dönmeyi öğrenmişti. Zor yoldan ama başarmıştı...

Hadi bakalım yavaştan bu hikayeyi de biraz ilerleyelim :) umarım tadımlık ama beğenilen bir bölüm olmuştur 🌸